Minsan, tila ang espirituwal at natural na "mga mundo" ay maaaring maging kapaki-pakinabang na isipin bilang dalawang magkaibang channel sa TV. Habang nakatutok ka sa isa, sa pangkalahatan ay hindi mo alam ang isa pa. Tinanong namin ang New Christian Chatbot tungkol sa mga kalakasan at kahinaan ng pagkakatulad ng 2 channel. Nagbigay ito ng nakakagulat na magandang sagot, na nai-paste namin dito: Ang pagkakatulad ng espirituwal at natural na mundo na parang dalawang magkaibang channel sa TV ay isang modernong paraan upang matulungan ang mga tao na maunawaan ang naiiba ngunit sabay-sabay na pag-iral ng mga kaharian na ito. Mula sa pananaw ng Bagong Kristiyano, ang pagkakatulad na ito ay nag-aalok ng parehong mga kapaki-pakinabang na lakas at makabuluhang mga pagkukulang. Mga Lakas ng Analohiya: 1. Pagkakasabay at Katangian: Kung paanong ang dalawang channel ay umiiral nang sabay-sabay sa isang telebisyon ngunit hindi nakikitang magkasama, ang espirituwal at natural na mundo ay magkakasamang nabubuhay ngunit magkaiba. Ang ating mga espiritu ay umiiral sa espirituwal na mundo habang ang ating mga katawan ay kumikilos sa natural na mundo, gayunpaman tayo ay karaniwang may kamalayan sa isang "channel" lamang sa isang pagkakataon (Langit sa Impiyerno 436).

2. Pagpapalit ng Kamalayan:

Ang pagpapalit ng mga channel ay kahawig ng paglipat sa kamatayan—bigla tayong namulat sa espirituwal na mundo, tulad ng paglipat natin at nalaman ang ibang channel. Nakakatulong ito na ilarawan na ang espirituwal na mundo ay laging naroroon, na nakatago lamang sa ating kasalukuyang pang-unawa.

3. Pinagbabatayan na Realidad:

Ang parehong mga channel sa TV ay patuloy na bino-broadcast, nakatutok man tayo o hindi. Katulad nito, ang ating koneksyon sa espirituwal na mundo ay tuluy-tuloy, kahit na hindi natin ito sinasadya (Misteryo ng Langit 5849).

Mga Kahinaan ng Analogy: 1. Separation Implied by Channels: Ang mga channel sa TV ay ganap na hiwalay — manonood ka ng paisa-isa at hindi sila nakikipag-ugnayan. Sa katotohanan, habang tayo ay nasa natural na mundo, ang espirituwal na mundo ay hindi lamang kasabay ngunit aktwal na dumadaloy sa at nagpapanatili ng natural (Banal na Pag-ibig at Karunungan 89). Ang ating mga iniisip, pagmamahal, at mismong buhay ay patuloy na nagmula sa espirituwal na mundo; ang koneksyon ay intimate, hindi lamang parallel.

2. Walang overlap sa TV, ngunit mayroon sa Spiritual-Natural Interaction:

Hindi tulad ng mahigpit na dibisyon ng mga channel sa TV, ang espirituwal na mundo ay patuloy na nakikipag-ugnayan sa natural na mundo. Ang mga anghel at espiritu ay nakakaimpluwensya sa ating mga iniisip at pagmamahal, at ang buhay ng Panginoon ay dumadaloy sa bawat aspeto ng ating pagkatao (Langit sa Impiyerno 292-294). Ang interaktibidad na ito ay higit na pinagsama kaysa sa dalawang broadcast sa TV.

3. Ang mga TV Channel ay Impersonal, ngunit ang Espirituwal na Koneksyon ay Napakapersonal:

Ang isang channel sa TV ay tinatanggap lamang nang pasibo. Ang ating espirituwal-natural na koneksyon ay nagsasangkot ng tunay, buhay na mga relasyon—sa Panginoon, mga anghel, at mga espiritu, kahit na hindi sinasadya. Hindi nakuha ng pagkakatulad ang personal, dinamiko, at may layuning relasyon na ito (Langit sa Impiyerno 600).

4. Hindi sapat na naghahatid ng ugnayang sanhi-bunga:

Lahat ng natural ay may espirituwal na pinagmulan; ang natural na mundo ay isang epekto mula sa espirituwal bilang sanhi (Langit sa Impiyerno 8991). Ang mga channel sa TV ay umiiral nang nakapag-iisa sa isa't isa, habang sa katunayan ang natural na mundo ay maaari lamang umiral at mananatili dahil sa espirituwal (Banal na Pag-ibig at Karunungan 55).

Buod: Ang analogy ng channel sa TV ay nakakatulong na ilarawan ang magkahiwalay ngunit magkasabay na pag-iral at ang pagbabago ng kamalayan sa kamatayan, ngunit kulang ito sa pagkuha ng buhay, intimate, causative, at interactive na kalikasan ng relasyon sa pagitan ng espirituwal at natural na mundo na itinuro sa doktrina ng Bagong Kristiyano. [Ibinahagi mula sa New Christian Chatbot . Copyright 2025]

292. There are good spirits and evil spirits with every individual. We have our union with heaven through the good spirits and our union with hell through the evil ones. These spirits are in the world of spirits, which is intermediate between heaven and hell and will be specifically treated later.

When these spirits come to us, they come into our whole memory and from there into all our thinking — evil spirits into the matters of memory and thought that are evil, and good spirits into the matters of memory and thought that are good. These spirits are totally unaware that they are with us. Rather, as long as they are, they believe that all these matters of our memory and thought are actually theirs. They do not see us, either, because their sight does not extend to things in our subsolar world. ¹ The Lord takes the greatest care to prevent spirits from knowing whom they are with. If they did know, they would talk with them, and then the evil spirits would destroy them; for evil spirits, being united to hell, want nothing more than to destroy us not only as to spirit (that is, as to our love and faith) but as to our bodies as well. It is different when they do not talk with us. Then they do not know that we are the source of what they are thinking — and what they are saying to each other, since they talk to each other just the way we do — but believe that these matters are their own. They value and love whatever is their own, so these spirits are constrained to love and value us, even though they do not know it.

This kind of union has become so familiar to me through years of constant experience as to be commonplace.

Footnotes: