Quid est, veniam postulare Dominum?

Semper nobis dimittit? An sponte nobis ignoscit? Si facit, quare? Et certe quid sibi vult ignosci?

Videamus quid de ea Scriptura dicat.

Unum est quod tibi nuntiatum est veniam Domini quaerere. Hic ponuntur duo exempla.

Et adolebit ea sacerdos super altare : incensum est Domino : rogabitque pro peccato suo, et dimittetur ei. (Leviticus 4:35)

- "Hoc modo, ergo, ora…. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.Matthaeus 6:9-12)

Secundo, satis clarum est nos remitti ad ignoscendum;

— « Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum, dimittet vobis et Pater vester caelestis. Quod si non dimiseritis hominibus, nec Pater vester dimittet vobis peccata vestra. (Matthaeus 6:14, 15)

- "Et iratus dominus eius, tradidit eum tortoribus, donec redderet omnia quae sibi debentur. Sic et Pater meus coelestis faciet vobis, si unusquisque vestrum ex corde suo non dimiserit fratri suo delicta sua.Matthaeus 18:34, 35)

- "Nolite iudicare, et non iudicabimini; Nolite condemnare, et non condemnabimini. Dimittite, et dimittetur vobis.Luca 6:37)

Tertio apparet quod paratus est Dominus ad ignoscendum.

— « Quoniam tu, Domine, bonus et promptus ad ignoscendum, et copiosa misericordia omnibus invocantibus te. (Psalms 86:5)

- "Ideo dico vobis, remittuntur ei peccata multa, quia dilexit multum. Cui autem minus dimittitur, minus diligit.Luca 7:47)

- "Et cum coepisset rationem ponere, oblatus est ei unus qui debebat decem milia talenta. Misertus autem dominus servi illius, dimisit eum, et debitum dimisit ei.Matthaeus 18:24, 27)

- "Et cum venissent in locum qui vocatur Calvariae, ibi crucifixerunt eum et latrones, unum a dextris et alterum a sinistris. Jesus autem dicebat : Pater, dimitte illis : non enim sciunt quid faciunt.Luca 23:33, 34)

Hic sunt quaedam doctrinae Ecclesiae Novae quae his bibliis innixa sunt.

1. Dominus tabellarium (quod est evangelium pro omnibus nobis) non tenet. Vide hoc excerptum ex Vera Christiana Religione;

"Dominus, quia ipsa misericordia remittit omnibus peccata sua, et ne unum quidem ex illis tenet contra hominem; dicit enim Dominus, "Nescio quid faciunt" (sed tamen hoc non significat peccata. abolentur: nam cum petrus toties dimittat fratri suo delicta, num toties septies, dixit Dominus: "Non usque septies, dico tibi, sed usque ad septuagies septies"; (Matthaeus 18:21-22). Quid ergo Dominus non faciet?Vera Christiana Religio 539)

2. Venia est processus. De eo potes cogitare ansam. Duo sunt gradus: "volens ignoscere" et "venire ut ignoscatur". Haec bene descripta sunt in sequentibus locis ex duobus operibus theologicis theologicis;

« Plerique intra Ecclesiam putant remissionem peccatorum involvi abstergere et abluere, sicut sordes ab aqua, et post remissionem mundam et puram circumire homines; regnant imprimis apud illos, qui omnem salutem tribuunt; sed sciatur quod prorsus alius sit cum remissione peccatorum: Dominus cum Misericordia, remittit omnibus peccata eorum, sed usque non veniam, nisi homo sincere paeniteat, abstineat a malis. et postea vitam fidei et charitatis, ita ad finem vitae ejus: cum hoc fit, homo vitam spiritualem accipit a Domino, quae vocatur vita nova: tunc cum in hac nova vita, spectat mala sui. prior vita aversatur illa, et abominatur illa, mala ejus primum condonata sunt: nunc enim homo in veris et bonis a Domino tenetur, et a malis detinetur: inde patet quid remissio peccatorum. esse, neque intra horam, neque intra annum fieri. (Arcana Coelestia 9014:3)

"Alius error saeculi est, ut, peccata dimissa, etiam dimittantur. Sed quando haec propositio invertitur, fit veritas, scilicet quod, dimissis peccatis, dimittuntur etiam. Nam poenitentia praecedit remissionem, et sine paenitentia non est remissio…. Dominus remittit omnibus peccata sua. Non accusat aut imputat. Sed tamen illa peccata auferre non potest nisi secundum divinae providentiae leges.De Divina Providentia 280)

3. Non opus est veniam petere. (Exspecta, quid?) Hoc studium est. In oratione dominica, quam docuit Iesus, veniam oramus. Sed haec excerpta ex "Vera Christiana Religione" legite;

" Duae sunt obligationes uni post explorationem incumbentes, oratio et confessio. Orandum est ut Dominus misereatur, det potestatem resistendi malis, quorum quis poenitet, et inclinatio et affectio bene faciendi; quia sine ipso non potest homo aliquid facere.Johannes 15:5)…. Duplex est causa quare oratio non debet offerri coram Domino ad remissionem peccatorum. Primo, quia peccata non delentur, sed auferuntur; quod fit sicut homo postea ab illis desistit et novam vitam aggreditur. Sunt enim innumerabiles desideria sicut botrus circa omne malum; haec non momento auferri possunt, sed modo unum post alterum, sicut homo se patitur reformari et regenerari. Secunda causa est, quia Dominus, cum ipsa misericordia sit, peccata sua unicuique remittit, et ne unum quidem ex illis tenet.Vera Christiana Religio 539)

Quid ergo oremus? Satis subtilis est punctus. Quod in superiore loco video est quod non opus est orare de venia per se pro parte poenitentiae processu, cum in eo processu iam misericordiam precati sumus et potestatem emendandi. Haec sunt quae vere petimus cum veniam petimus. Rogans Dominum ut ignoscat nobis secundum apparentiam facit. Utilis exercitatio est, quare Dominus in littera Verbi mandaverit, sed veritas verior est, quod nunquam nisi in conspectu ejus remissi fuimus, et utrum veniamus ad nos veniamus necne. non ipsum.

Quoquo...

A Deo donatus semper actionem nostram implicavit. In veteri testamento populus ad sacrificia facienda. In Novo Testamento Iesus homines miratus est, docens se aliis ignoscendum esse multis temporibus. Et nunc hic videre possumus opus paenitentiae nostrum esse quod etiam ansam claudere necesse est.

Sic ima linea est, ut duae sint gradus remissionis a Domino: nostrum et Ipsius. Dominus semper nobis ignoscit. (Quod ad ipsum pertinet, numquam remissi sumus.) Sed revera non dimittuntur priusquam partem nostram processus agimus; Id est quod indulgentiam circum fasciam fluere sinit.

[Hic articulus ad usum accommodatus est ex praesentatione mensis Novembris anno 2023 a Rev. Iared Buss.].

8593. ‘Et venit Amalek’: quod significet falsum ex interiore malo, constat ex repraesentatione ‘Amaleki’ quod sit falsum ex interiore malo, de qua sequitur. Quinam et quales ¹ illi sunt qui in falso ex interiore malo ² , ³ primum dicetur: interius malum ⁴ est quod intus latet apud hominem, reconditum in ejus voluntate et inde in cogitatione, nec ejus vestigium apparet in externis, ut in actionibus, in loquela, inque facie; qui in tali malo sunt student omni modo et arte occultare illud et recondere sub specie honesti et justi, et sub specie ⁵ amoris proximi; et usque apud se non aliud cogitant quam ut possint malum inferre, et quantum possunt per alios inferunt, cavendo tunc ne appareat quod ab illis; ipsum etiam malum infucant, ut non videatur sicut malum; jucundissimum vitae illorum est talia meditari et in occulto moliri; hoc dicitur malum interius; qui in hoc malo sunt vocantur mali genii, et in altera vita prorsus separati sunt ab illis qui in malo exteriore, et vocantur spiritus; illi, nempe mali genii, infernum suum habent post hominem, hoc est, ad tergum ejus, ac ibi in variis cavernis, at mali spiritus infernum habent ante hominem, et quoque ad latera; genii illi in Maximo Homine pertinent ad provinciam cerebelli, et quoque ad illam partem medullae spinalis quae emittit fibras et nervos ad involuntaria.

[2] Quod ulterius falsum ex hoc malo attinet, ⁶ non est sicut falsum ex malo malorum spirituum, ⁷ nam in se est malum; qui in hoc malo sunt non aggrediuntur vera fidei sed bona fidei; agunt enim per affectiones pravas, per quas pervertunt cogitationes bonas, et hoc modo paene incomprehensibili; hi quia tales sunt, inferna illorum prorsus separantur ab infernis spirituum malorum, adeo ut ⁸ vix communicationem habeant, ⁹ et hoc ob causam ut separentur ab hominibus Ecclesiae spiritualis, nam si ab infernis suis influerent, actum foret ¹⁰ de homine istius Ecclesiae, agerent enim occultissime in conscientiam et illam perverterent, et hoc per pravarum affectionum insufflationes; infernales illi genii nusquam aggrediuntur aperte hominem, nec cum est in vigore resistendi, sed cum apparet ¹¹ quod homo in lapsu sit ut succumbat, tunc subito praesto sunt, et impellunt ut prorsus cadat; hoc quoque repraesentatur per quod Amalek nunc invaserit Israelem; et quoque postea, cum filii Israelis opposuerunt se Jehovae, et timuerunt pro gentibus in terra ¹² Canaane, Descendit etiam tunc Amalek ¹³ cum Canaanita ¹⁴ e monte, et percusserunt filios Israelis usque ad ¹⁵ Chormam, Num. 14:43, 45.

[3] Ex his constare potest quales sunt qui repraesentantur per ‘Amalekum’, et cur judicium super ¹⁶ illum a Jehovah, quod bellum erit contra illos perpetuo, et quod delebitur memoria illorum de sub caelo, secundum haec in ultimo versu hujus capitis, Quia manus ¹⁷ malorum contra thronum Jah, bellum Jehovae erit in Amalekum a generatione in generationem: et in Deuteronomio, Memento quod fecit tibi Amalek in via cum exivisti ex Aegypto, quod occurrerit tibi in via, et decaudaverit in te omnes infirmos, cum tu fessus et lassus, nec timuit Deum; cum quietem dederit tibi Jehovah Deus tuus, delebis memoriam Amaleki de sub caelo; non oblivisceris, 25:17-19:

¹⁸ tum in libro 1 Samuelis, Dictum est a Jehovah per ¹⁹ Schemuelem Schaulo, Visitare constitui quod fecit Amalek Israeli, qui posuit huic in via cum ascenderet ex Aegypto; quare abi et percute Amalekum, et devotioni da omnia quae illi, nec parcas illi, sed occidas a viro usque ad mulierem, ab infante usque ad lactentem, a bove usque ad pecudem, a camelo usque ad asinum. Sed Schaul pepercit regi Agago, et opimis gregis et boum, et secundae ²⁰ sortis, et arietibus, et omni egregio; ²¹ ideo denuntiatum est Schaulo, quod ex illo non amplius esset rex super Israelem, ²² 15:2, 3, 9, 23; quod deleretur memoria Amaleki, ac devotioni darentur omnia quae ibi, significabat quod prorsus non communicarent ²³ genii mali cum illis qui ab Ecclesia spirituali, nam communicant cum illis qui non in veris sunt, sed falsis favent ex affectione mala.

[4] Quis non videre potest quod Jehovah, absque causa quae altius ²⁴ latet, nusquam dixerit quod bellum esset ²⁵ in Amalekum in perpetuum, et quod deleretur memoria illius de sub caelo, quodque ²⁶ omnia quae ibi devotioni darentur; et quod usque tamen hoc non factum sit? Causa illa quae altius latuit, cur illa dicta sunt et ²⁷ facta, involvitur in verbis Schemuelis ad Agagum regem Amalekitarum, cui pepercit Schaul, Agagus rex Amaleki ivit ad Schemuelem in deliciis; sed dixit Schemuel, Quemadmodum orbavit mulieres gladius tuus, ita orba fiet prae mulieribus mater tua; et dissecuit illum Schemuel coram Jehovah ²⁸ , (n. 1 Sam. 15:32, 33;

‘ire in deliciis’ significat adblandientia externa, quae talibus in praesentia aliorum, ‘orbavit mulieres gladius tuus’ significat quod falsum illorum inferat violentiam affectionibus bonis, ‘orba fiet prae mulieribus mater tua’ significat quod dominatura apud illos affectio mala ex voluntario et non ex intellectuali, ‘et dissecuit illum Schemuel coram Jehovah’ significat quod separati ab illis qui in falso ex malo ex intellectuali sunt, ita genii a spiritibus, ut supra dictum; quod ‘mulieres’ sint affectiones, videatur n. 568, 6014, ²⁹ 8337, quod ‘gladius’ sit falsum pugnans et vastans, n. 2799, 4499, 7102.

അടിക്കുറിപ്പുകൾ:

1. LIBER GENESEOS

Quod Verbum Veteris Testamenti contineat arcana caeli, et quod omnia et singula spectent Dominum, Ipsius caelum, Ecclesiam, fidem, et quae sunt fidei, nemo mortalium ex littera capit; nam ex littera seu sensu litterae nemo aliud videt quam quod in genere spectent externa Ecclesiae Judaicae; cum tamen ubivis interna sunt quae nusquam patent in externis, praeter paucissima quae Dominus revelavit et explicuit apostolis; sicut quod Sacrificia significent Dominum; quod terra Canaan et Hierosolyma, caelum, unde vocatur Canaan et Hierosolyma caelestis; similiter Paradisus.