Komentar

 

Remissio Loop

Po Jared Buss (Strojno prevedeno u Latina)

heart

Quid est, veniam postulare Dominum?

Semper nobis dimittit? An sponte nobis ignoscit? Si facit, quare? Et certe quid sibi vult ignosci?

Videamus quid de ea Scriptura dicat.

Unum est quod tibi nuntiatum est veniam Domini quaerere. Hic ponuntur duo exempla.

Et adolebit ea sacerdos super altare : incensum est Domino : rogabitque pro peccato suo, et dimittetur ei. (Leviticus 4:35)

- "Hoc modo, ergo, ora…. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.Matthaeus 6:9-12)

Secundo, satis clarum est nos remitti ad ignoscendum;

— « Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum, dimittet vobis et Pater vester caelestis. Quod si non dimiseritis hominibus, nec Pater vester dimittet vobis peccata vestra. (Matthaeus 6:14, 15)

- "Et iratus dominus eius, tradidit eum tortoribus, donec redderet omnia quae sibi debentur. Sic et Pater meus coelestis faciet vobis, si unusquisque vestrum ex corde suo non dimiserit fratri suo delicta sua.Matthaeus 18:34, 35)

- "Nolite iudicare, et non iudicabimini; Nolite condemnare, et non condemnabimini. Dimittite, et dimittetur vobis.Luca 6:37)

Tertio apparet quod paratus est Dominus ad ignoscendum.

— « Quoniam tu, Domine, bonus et promptus ad ignoscendum, et copiosa misericordia omnibus invocantibus te. (Psalms 86:5)

- "Ideo dico vobis, remittuntur ei peccata multa, quia dilexit multum. Cui autem minus dimittitur, minus diligit.Luca 7:47)

- "Et cum coepisset rationem ponere, oblatus est ei unus qui debebat decem milia talenta. Misertus autem dominus servi illius, dimisit eum, et debitum dimisit ei.Matthaeus 18:24, 27)

- "Et cum venissent in locum qui vocatur Calvariae, ibi crucifixerunt eum et latrones, unum a dextris et alterum a sinistris. Jesus autem dicebat : Pater, dimitte illis : non enim sciunt quid faciunt.Luca 23:33, 34)

Hic sunt quaedam doctrinae Ecclesiae Novae quae his bibliis innixa sunt.

1. Dominus tabellarium (quod est evangelium pro omnibus nobis) non tenet. Vide hoc excerptum ex Vera Christiana Religione;

"Dominus, quia ipsa misericordia remittit omnibus peccata sua, et ne unum quidem ex illis tenet contra hominem; dicit enim Dominus, "Nescio quid faciunt" (sed tamen hoc non significat peccata. abolentur: nam cum petrus toties dimittat fratri suo delicta, num toties septies, dixit Dominus: "Non usque septies, dico tibi, sed usque ad septuagies septies"; (Matthaeus 18:21-22). Quid ergo Dominus non faciet?Vera Christiana Religio 539)

2. Venia est processus. De eo potes cogitare ansam. Duo sunt gradus: "volens ignoscere" et "venire ut ignoscatur". Haec bene descripta sunt in sequentibus locis ex duobus operibus theologicis theologicis;

« Plerique intra Ecclesiam putant remissionem peccatorum involvi abstergere et abluere, sicut sordes ab aqua, et post remissionem mundam et puram circumire homines; regnant imprimis apud illos, qui omnem salutem tribuunt; sed sciatur quod prorsus alius sit cum remissione peccatorum: Dominus cum Misericordia, remittit omnibus peccata eorum, sed usque non veniam, nisi homo sincere paeniteat, abstineat a malis. et postea vitam fidei et charitatis, ita ad finem vitae ejus: cum hoc fit, homo vitam spiritualem accipit a Domino, quae vocatur vita nova: tunc cum in hac nova vita, spectat mala sui. prior vita aversatur illa, et abominatur illa, mala ejus primum condonata sunt: nunc enim homo in veris et bonis a Domino tenetur, et a malis detinetur: inde patet quid remissio peccatorum. esse, neque intra horam, neque intra annum fieri. (Arcana Coelestia 9014:3)

"Alius error saeculi est, ut, peccata dimissa, etiam dimittantur. Sed quando haec propositio invertitur, fit veritas, scilicet quod, dimissis peccatis, dimittuntur etiam. Nam poenitentia praecedit remissionem, et sine paenitentia non est remissio…. Dominus remittit omnibus peccata sua. Non accusat aut imputat. Sed tamen illa peccata auferre non potest nisi secundum divinae providentiae leges.De Divina Providentia 280)

3. Non opus est veniam petere. (Exspecta, quid?) Hoc studium est. In oratione dominica, quam docuit Iesus, veniam oramus. Sed haec excerpta ex "Vera Christiana Religione" legite;

" Duae sunt obligationes uni post explorationem incumbentes, oratio et confessio. Orandum est ut Dominus misereatur, det potestatem resistendi malis, quorum quis poenitet, et inclinatio et affectio bene faciendi; quia sine ipso non potest homo aliquid facere.Johannes 15:5)…. Duplex est causa quare oratio non debet offerri coram Domino ad remissionem peccatorum. Primo, quia peccata non delentur, sed auferuntur; quod fit sicut homo postea ab illis desistit et novam vitam aggreditur. Sunt enim innumerabiles desideria sicut botrus circa omne malum; haec non momento auferri possunt, sed modo unum post alterum, sicut homo se patitur reformari et regenerari. Secunda causa est, quia Dominus, cum ipsa misericordia sit, peccata sua unicuique remittit, et ne unum quidem ex illis tenet.Vera Christiana Religio 539)

Quid ergo oremus? Satis subtilis est punctus. Quod in superiore loco video est quod non opus est orare de venia per se pro parte poenitentiae processu, cum in eo processu iam misericordiam precati sumus et potestatem emendandi. Haec sunt quae vere petimus cum veniam petimus. Rogans Dominum ut ignoscat nobis secundum apparentiam facit. Utilis exercitatio est, quare Dominus in littera Verbi mandaverit, sed veritas verior est, quod nunquam nisi in conspectu ejus remissi fuimus, et utrum veniamus ad nos veniamus necne. non ipsum.

Quoquo...

A Deo donatus semper actionem nostram implicavit. In veteri testamento populus ad sacrificia facienda. In Novo Testamento Iesus homines miratus est, docens se aliis ignoscendum esse multis temporibus. Et nunc hic videre possumus opus paenitentiae nostrum esse quod etiam ansam claudere necesse est.

Sic ima linea est, ut duae sint gradus remissionis a Domino: nostrum et Ipsius. Dominus semper nobis ignoscit. (Quod ad ipsum pertinet, numquam remissi sumus.) Sed revera non dimittuntur priusquam partem nostram processus agimus; Id est quod indulgentiam circum fasciam fluere sinit.

[Hic articulus ad usum accommodatus est ex praesentatione mensis Novembris anno 2023 a Rev. Iared Buss.].

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #8295

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

8295. ‘Expellet illos manus mea’: quod significet quod ex potentia destruetur caelum, constat ex significatione ‘expellere’ quod sit dejicere et sic destruere; et ex significatione ‘manus’ quod sit potentia, de qua n. 878, 4931-4937, 6292, 1 6947, 7188, 7189, 7518; quod 2 significetur caelum, est quia dicitur quod expellet illos, ita a caelo, nam 3 mali, cum illis 4 frenum laxatur, eo audaciae et impudentiae 3 sunt ut 5 putent 6 se posse ipsum caelum destruere; sunt enim omnes qui in infernis in opposito contra caelum, quia contra bonum et verum, et inde in continua cupiditate destruendi illud, et quantum illis 7 permittitur, tantum id conantur, n. 8273 fin.

[2] Velle destruere caelum seu velle 8 dejicere illos qui ibi, non fit per invasionem hostilem sicut in terra, nam talis invasio seu talis pugna non datur in altera vita, sed id fit per destructionem veri quod fidei et boni quod amoris, nam verum fidei et bonum amoris sunt caelum; in his consistunt pugnae et bella in altera vita, quae quam dira et atrocia sint, ad finem capitum ubi de infernis, ex Divina Domini Misericordia, dicetur; 9 ‘bellum’ de quo apud Johannem, Factum est bellum in caelo, Michael et angeli ejus pugnarunt contra draconem, draco autem pugnavit et angeli ejus, sed non praevaluerunt, Apoc. 12:7, 8,

non aliter intelligendum est.

Bilješke:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. intelligatur

3. The Manuscript has wavers between malis... sunt and mali... vadunt. Mali is altered to malis but sunt is deletes

4. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

5. velint

6. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

7. laxantur fraenum

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

9. See Arcana Coelestia 8183 footnote 1

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #8273

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

8273. ‘Jehovah vir belli’: quod significet quod Dominus contra omnia mala et falsa, quae ab infernis, tutetur, constat ex significatione ‘viri belli’ quod sit qui contra falsa et mala, hoc est, contra inferna, pugnat et vincit, hic qui hominem contra illa tutatur, nam, ut prius ostensum est, Dominus solus pugnat pro homine et tutatur illum cum 1 impugnatur ab infernis, et hoc continue, imprimis in tentationibus, quae sunt pugnae spirituales; Dominus ‘vir belli’ appellatur ex eo primum quod, cum in mundo fuit, solus, hoc est, ex Se, pugnaverit contra inferna, quae tunc quoad plurem partem aperta fuerunt, et omnes quotcumque in alteram vitam veniebant, aggrediebantur et subjugare conabantur. Causa quod diabolica turba, hoc est, 2 inferna, tunc ita grassarentur, erat quia Divinum transiens per caelum, quod ante Adventum Domini Divinum Humanum fuit, non valuit contra mala et falsa quae tam immensum aucta fuerunt; idcirco 3 Ipsi Divino placuit Humanum assumere, et Hoc Divinum facere, et tunc simul per pugnas in Se admissas turbam illam diabolicam in inferna conjicere, et ibi includere, ac subjicere caelis, et simul 4 etiam ipsos caelos in ordinem redigere; ex his pugnis Dominus primum vocatur ‘vir belli’; et postea quod, cum ita vicerat inferna et justitia factus, ex Divina potentia tutetur homines et hoc continue, et imprimis in pugnis tentationum.

[2] Quod Dominus solus et ex Se pugnaverit contra inferna et vicerit illa, ita apud Esaiam,

Rejectum est retro judicium, et justitia e longinquo stetit, nam impegit in platea veritas, et rectitudo non potest advenire; dum veritas sublata est, et recedens a malo insanus; vidit Jehovah, et malum fuit in oculis Ipsius quod non judicium; et vidit quod non vir, et obstupuit quod non intercedens; ideo salutem praestitit Ipsi brachium Suum, et justitia Ipsius suscitavit Ipsum; unde induit justitiam sicut loricam, et galeam salutis super caput Suum, 59:14-17;

describitur hic status illius temporis 5 in utroque mundo, et quod Dominus 6 ex Se solus rem lapsam restituerit: pariter alibi apud eundem,

Quis hic qui venit ex Edom, conspersus vestes ex Bozra? Hic honorabilis in vestitu Suo, incedens in multitudine roboris Sui? Ego Qui loquor in justitia, magnus ad 7 salutem; torcular calcavi solus, et de populis non vir Mecum, unde sparsa est victoria illorum super vestes Meas; nam dies vindictae in corde Meo, et annus redemptorum Meorum venerat: circumspexeram sed non auxilians, et obstupui sed non suffulciens, ideo salutem 8 Mihi praestitit brachium Meum, 63:1-5;

ex his constare potest quod Dominus in mundo pugnaverit solus contra inferna ac illa vicerit;

[3] cum pugnis et victoriis super inferna ita se habet: qui semel illa vincit perpetuo illa vincit, nam per victoriam comparat sibi potentiam super illa, 9 tantum enim in se confirmat et tantum sibi appropriat bonum quod amoris et verum quod fidei, contra quae postea inferna nihil audent; Dominus cum in mundo fuit, tentationum pugnas in Se ab omnibus infernis admisit, et per illas Humanum in Se Divinum fecit, et simul tunc sub oboedientiam redegit inferna in perpetuum, videatur n. 1663, 1668, 1690, 1692, 1737, 1813, 2803, 2776, 2786, 2795, 2803, 2814, 2816, 4287; inde est quod solus Dominus super inferna potentiam habeat in aeternum, et ex Divina 10 potentia pro homine 11 pugnet. Inde nunc est quod Dominus dicatur ‘vir belli’, et quoque ‘heros’, ut quoque apud Esaiam,

Jehovah sicut heros exibit, sicut vir bellorum excitabit zelum, super hostes Suos invalescet, 42:13:

et apud Davidem,

Quis hic Rex gloriae? Jehovah fortis et heros, Jehovah heros belli. Quis hic Rex gloriae? Jehovah Zebaoth (exercituum), Ps. 24:8, 10.

[4] In Verbo ubi memoratur bellum, in sensu interno intelligitur bellum spirituale quod contra falsa et mala, seu quod idem, quod contra diabolum, hoc est, inferna, n. 1664, 2686; de bellis seu pugnis Domini contra inferna agitur in sensu interno, tam in historicis Verbi quam in propheticis; pariter de bellis et pugnis Domini pro homine 12 ; apud antiquos, apud quos Domini Ecclesia fuit, etiam fuit Verbum, tam historicum quam propheticum, quod hodie non exstat; Verbum historicum vocatum est 13 Liber Bellorum Jehovae, et Verbum propheticum Enuntiata; hoc Verbum memoratur apud Moschen Num. 21:14 et 27; quod per vocem illam ibivers. 27significentur 14 prophetica, 15 patet ex significatione ' 16 illius vocis Num. 23:7, 18; 24:3, 15; per Bella Jehovae ibi intellecta fuerunt pugnae et victoriae 17 Domini, cum fuit in mundo, contra inferna; et quoque pugnae et victoriae Ipsius perpetuae 18 postea pro homine, pro Ecclesia, ei pro regno Suo; 19 nam inferna continue se efferre volunt, nihil enim aliud spirant quam dominatum, sed reprimuntur a solo Domino: conatus illorum enitendi 20 apparent sicut ebullitiones, ac sicut ejectiones 21 dorsi ab homine; sed quoties hoc conantur, toties plures ibi profundius dejiciuntur.

Bilješke:

1. oppugnatur

2. infernum tunc ita grassaretur

3. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

4. quoque

5. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

6. The Manuscript places this after solus.

7. salvandum

8. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

9. nam tantum

10. The Manuscript inserts Sua.

11. The First Latin Edition solus

12. The Manuscript inserts Ecclesia.

13. The Manuscript inserts ab illis.

14. The Manuscript inserts enuntiata quae.

15. constat

16. vocis illius alibi, ut

17. The Manuscript places this after pugnae.

18. dein

19. contra illa nam

20. qui apparuerint

21. quae sunt ab homine per dorsum, aliquoties mihi videre datum est

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.