Puna

 

Remissio Loop

Ni Jared Buss (Isinalin ng machine sa Latina)

heart

Quid est, veniam postulare Dominum?

Semper nobis dimittit? An sponte nobis ignoscit? Si facit, quare? Et certe quid sibi vult ignosci?

Videamus quid de ea Scriptura dicat.

Unum est quod tibi nuntiatum est veniam Domini quaerere. Hic ponuntur duo exempla.

Et adolebit ea sacerdos super altare : incensum est Domino : rogabitque pro peccato suo, et dimittetur ei. (Leviticus 4:35)

- "Hoc modo, ergo, ora…. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.Matthaeus 6:9-12)

Secundo, satis clarum est nos remitti ad ignoscendum;

— « Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum, dimittet vobis et Pater vester caelestis. Quod si non dimiseritis hominibus, nec Pater vester dimittet vobis peccata vestra. (Matthaeus 6:14, 15)

- "Et iratus dominus eius, tradidit eum tortoribus, donec redderet omnia quae sibi debentur. Sic et Pater meus coelestis faciet vobis, si unusquisque vestrum ex corde suo non dimiserit fratri suo delicta sua.Matthaeus 18:34, 35)

- "Nolite iudicare, et non iudicabimini; Nolite condemnare, et non condemnabimini. Dimittite, et dimittetur vobis.Luca 6:37)

Tertio apparet quod paratus est Dominus ad ignoscendum.

— « Quoniam tu, Domine, bonus et promptus ad ignoscendum, et copiosa misericordia omnibus invocantibus te. (Psalms 86:5)

- "Ideo dico vobis, remittuntur ei peccata multa, quia dilexit multum. Cui autem minus dimittitur, minus diligit.Luca 7:47)

- "Et cum coepisset rationem ponere, oblatus est ei unus qui debebat decem milia talenta. Misertus autem dominus servi illius, dimisit eum, et debitum dimisit ei.Matthaeus 18:24, 27)

- "Et cum venissent in locum qui vocatur Calvariae, ibi crucifixerunt eum et latrones, unum a dextris et alterum a sinistris. Jesus autem dicebat : Pater, dimitte illis : non enim sciunt quid faciunt.Luca 23:33, 34)

Hic sunt quaedam doctrinae Ecclesiae Novae quae his bibliis innixa sunt.

1. Dominus tabellarium (quod est evangelium pro omnibus nobis) non tenet. Vide hoc excerptum ex Vera Christiana Religione;

"Dominus, quia ipsa misericordia remittit omnibus peccata sua, et ne unum quidem ex illis tenet contra hominem; dicit enim Dominus, "Nescio quid faciunt" (sed tamen hoc non significat peccata. abolentur: nam cum petrus toties dimittat fratri suo delicta, num toties septies, dixit Dominus: "Non usque septies, dico tibi, sed usque ad septuagies septies"; (Matthaeus 18:21-22). Quid ergo Dominus non faciet?Vera Christiana Religio 539)

2. Venia est processus. De eo potes cogitare ansam. Duo sunt gradus: "volens ignoscere" et "venire ut ignoscatur". Haec bene descripta sunt in sequentibus locis ex duobus operibus theologicis theologicis;

« Plerique intra Ecclesiam putant remissionem peccatorum involvi abstergere et abluere, sicut sordes ab aqua, et post remissionem mundam et puram circumire homines; regnant imprimis apud illos, qui omnem salutem tribuunt; sed sciatur quod prorsus alius sit cum remissione peccatorum: Dominus cum Misericordia, remittit omnibus peccata eorum, sed usque non veniam, nisi homo sincere paeniteat, abstineat a malis. et postea vitam fidei et charitatis, ita ad finem vitae ejus: cum hoc fit, homo vitam spiritualem accipit a Domino, quae vocatur vita nova: tunc cum in hac nova vita, spectat mala sui. prior vita aversatur illa, et abominatur illa, mala ejus primum condonata sunt: nunc enim homo in veris et bonis a Domino tenetur, et a malis detinetur: inde patet quid remissio peccatorum. esse, neque intra horam, neque intra annum fieri. (Arcana Coelestia 9014:3)

"Alius error saeculi est, ut, peccata dimissa, etiam dimittantur. Sed quando haec propositio invertitur, fit veritas, scilicet quod, dimissis peccatis, dimittuntur etiam. Nam poenitentia praecedit remissionem, et sine paenitentia non est remissio…. Dominus remittit omnibus peccata sua. Non accusat aut imputat. Sed tamen illa peccata auferre non potest nisi secundum divinae providentiae leges.De Divina Providentia 280)

3. Non opus est veniam petere. (Exspecta, quid?) Hoc studium est. In oratione dominica, quam docuit Iesus, veniam oramus. Sed haec excerpta ex "Vera Christiana Religione" legite;

" Duae sunt obligationes uni post explorationem incumbentes, oratio et confessio. Orandum est ut Dominus misereatur, det potestatem resistendi malis, quorum quis poenitet, et inclinatio et affectio bene faciendi; quia sine ipso non potest homo aliquid facere.Johannes 15:5)…. Duplex est causa quare oratio non debet offerri coram Domino ad remissionem peccatorum. Primo, quia peccata non delentur, sed auferuntur; quod fit sicut homo postea ab illis desistit et novam vitam aggreditur. Sunt enim innumerabiles desideria sicut botrus circa omne malum; haec non momento auferri possunt, sed modo unum post alterum, sicut homo se patitur reformari et regenerari. Secunda causa est, quia Dominus, cum ipsa misericordia sit, peccata sua unicuique remittit, et ne unum quidem ex illis tenet.Vera Christiana Religio 539)

Quid ergo oremus? Satis subtilis est punctus. Quod in superiore loco video est quod non opus est orare de venia per se pro parte poenitentiae processu, cum in eo processu iam misericordiam precati sumus et potestatem emendandi. Haec sunt quae vere petimus cum veniam petimus. Rogans Dominum ut ignoscat nobis secundum apparentiam facit. Utilis exercitatio est, quare Dominus in littera Verbi mandaverit, sed veritas verior est, quod nunquam nisi in conspectu ejus remissi fuimus, et utrum veniamus ad nos veniamus necne. non ipsum.

Quoquo...

A Deo donatus semper actionem nostram implicavit. In veteri testamento populus ad sacrificia facienda. In Novo Testamento Iesus homines miratus est, docens se aliis ignoscendum esse multis temporibus. Et nunc hic videre possumus opus paenitentiae nostrum esse quod etiam ansam claudere necesse est.

Sic ima linea est, ut duae sint gradus remissionis a Domino: nostrum et Ipsius. Dominus semper nobis ignoscit. (Quod ad ipsum pertinet, numquam remissi sumus.) Sed revera non dimittuntur priusquam partem nostram processus agimus; Id est quod indulgentiam circum fasciam fluere sinit.

[Hic articulus ad usum accommodatus est ex praesentatione mensis Novembris anno 2023 a Rev. Iared Buss.].

Mula sa Mga gawa ni Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 795

Pag-aralan ang Sipi na ito

  
/ 10837  
  

795. Quod ‘operti sunt omnes montes alti, qui sub toto caelo’ significent quod omnia bona charitatis exstincta sint, constat a significatione ‘montium’ apud Antiquissimos. ‘Montes’ apud eos significabant Dominum, quia cultum Ipsius super montibus habuerunt, ex causa quia montes erant editissima terrae; inde ‘montes’ significabant caelestia, quae etiam ‘altissima’ appellabant, proinde amorem et charitatem, ita bona amoris et charitatis, quae caelestia sunt. In contrario sensu etiam ‘montes’ vocantur in Verbo qui elati animo sunt, ita ipse amor sui. Antiquissima Ecclesia etiam significatur in Verbo per ‘montes’, ex eo quod montes elevati sunt super terra, et propiores quasi caelo, rerum principiis.

[2] Quod ‘montes’ significent Dominum, et omnia caelestia inde, seu bona amoris et charitatis, constat a sequentibus in Verbo locis, ex quibus patet quid in specie significant, nam se habent omnia et singula ad rem de qua, applicate:

apud Davidem,

Ferent montes pacem, et colles in justitia, Ps. 72:3;

‘montes’ pro amore in Dominum, ‘colles’ pro amore erga proximum, quali apud Antiquissimam Ecclesiam, quae quoque per montes et colles ideo, quia talis, in Verbo significatur:

apud Ezechielem,

In monte sanctitatis Meae, in monte altitudinis Israelis, dictum Domini Jehovih, ubi servient Mihi omnis domus Israelis tota illa in terra, 20:40;

ubi ‘mons sanctitatis’ pro amore in Dominum, ‘mons altitudinis Israelis’ pro charitate erga proximum:

apud Esaiam,

Erit in posteritate dierum, stabilis erit mons domus Jehovae in caput montium, et elatus prae collibus, 2:2;

pro Domino, inde pro omni caelesti:

[3] apud eundem,

Faciet Jehovah Zebaoth omnibus populis in monte hoc convivium pinguedinum; ... et absorbebit in monte hoc facies obvolutionis, 25:6, 7;

‘mons’ pro Domino, inde pro omni caelesti:

apud eundem,

Erit, super omni monte alto, et super omni colle elato, rivi, ductus aquarum, 30:25;

‘montes’ pro bonis amoris, ‘colles’ pro bonis charitatis, ex quibus vera fidei, quae sunt ‘rivi et ductus aquarum’:

apud eundem,

Cantus erit vobis, sicut nocte sanctificari festum, et gaudium cordis sicut euntis cum tibia, ad veniendum in montem Jehovae, ad petram Israelis, 30:29;

‘mons Jehovae’ pro Domino praedicate ad bona amoris; ‘petra Israelis’ pro Domino praedicate ad bona charitatis:

apud eundem,

Descendet Jehovah Zebaoth ad militandum super monte Zionis, et super colle illius, 31:4;

‘mons Zionis’ hic et multoties alibi pro Domino, et inde pro omni caelesti quod est amor, et 1 ‘collis’ pro caelesti inferiore quod est charitas:

apud eundem,

[4] Super montem altum ascende tibi evangelizatrix Zion; extolle in robore vocem tuam evangelizatrix Hierosolyma, 40:9;

‘ascendere in montem altum et evangelizare’ est colere Dominum ex amore et charitate, quae sunt intima, quare etiam vocantur altissima; quod intimum, hoc altissimum appellatur:

apud eundem,

Cantent habitatores rupis, e capite montium clament, 13:11;

‘habitatores rupis’ pro iis qui in charitate; ‘e capite montium clamare’ pro colere Dominum ex amore:

apud eundem,

Quam jucundi sunt super montibus pedes evangelizantis, audire facientis pacem, evangelizantis bonum, audire facientis salutem, 52:7;

‘evangelizare super montibus’ similiter pro praedicare Dominum ex doctrina amoris et charitatis, et ex illis colere:

apud eundem,

Montes et colles personabunt coram vobis cantu, et omnes arbores agri complodent 2 vola, 55:12;

pro colere Dominum ex amore et charitate, quae sunt ‘montes et colles’, et ex fide inde, quae sunt ‘arbores agri’:

apud eundem,

Ponam omnes montes Meos in viam, et semitae Meae exaltabuntur, 49:11;

‘montes’ pro amore et charitate, ‘via et semitae’ pro veris fidei inde, quae ‘exaltari’ dicuntur, cum ex amore et charitate sunt, quae intima:

apud eundem,

Confidens in Me possidebit in hereditatem terram, et hereditabit montem sanctitatis Meae, 57:13;

pro regno Domini, ubi nihil nisi amor et charitas:

apud eundem,

Producam ex Jacobo semen, et ex Jehuda heredem montium Meorum, et possidebunt illam electi Mei, 65:9;

‘montes’ pro regno Domini, et bonis caelestibus, ‘Jehuda’ pro Ecclesia caelesti:

apud eundem,

Sic dixit Altus et Excelsus habitans in aeternum, et Sanctus Nomen Ipsius; Altus 3 et Sanctus habito, 57:15;

ibi ‘altum’ pro sancto, inde ‘montes’ ex altitudine super terram significabant Dominum, et Ipsius sancta caelestia; quapropter etiam Dominus ex Monte Sinai promulgavit Legem. A Domino etiam intelligitur amor et charitas per ‘montes’, ubi loquitur de consummatione saeculi, Quod qui in Judaea tunc fugerent in montes, Matth. 24:16; 21:21; 13:14;

ubi ‘Judaea’ pro Ecclesia vastata.

Mga talababa:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. complaudent in the First Latin Edition.

3. sic. Hebrew, yet Schmidius has in alto et sancto (loco).

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.