Коментар

 

Ukuhlola Incazelo KaJohane 14

Од страна на Ray and Star Silverman (машина преведена во isiZulu)

walking in woods, light

Isahluko Seshumi Nane


“Inhliziyo Yenu Mayingakhathazeki”


1. Inhliziyo yenu mayingakhathazeki; kholwani kuNkulunkulu, nikholwe nayiMi.

2. Endlini kaBaba kukhona izindawo zokuhlala eziningi; uma kungenjalo, bengiyakunitshela; ngiya ukunilungisela indawo.

3 Futhi uma ngiya nginilungisela indawo, ngobuye ngize, nginithathele kimi, ukuze lapho ngikhona, nibe khona nani.


Esahlukweni esandulele, uJesu wembula ukuthi uJuda wayezomkhaphela. Wabuye watshela abafundi bakhe ukuthi uyahamba, nokuthi lapho eya khona, babengenakufika. Khona-ke, ekupheleni kwesahluko, uJesu wabikezela ukuthi uPetru wayezomphika kathathu ngaphambi kokuba ubusuku buphele. Kwakuyisikhathi esididayo nesididayo kubafundi.

Kuleli qophelo ekulandiseni kukaNkulunkulu lapho uJesu ekhuluma isikhathi eside nabafundi Bakhe, ebanikeza lokho osekwaziwa ngokuthi “Inkulumo yokuvalelisa.” Iqala ngala mazwi, “Inhliziyo yenu mayingakhathazeki. Uyakholelwa kuNkulunkulu. kholwani nakimi” (Johane 14:1).

Kubalulekile ukuqaphela ukuthi uJesu uqala inkulumo Yakhe yokuvalelisa ngeqiniso elibaluleke kakhulu lenkolo: ukukholelwa kuNkulunkulu. Leli qiniso, lokuthi uNkulunkulu ukhona, litshalwe kuwo wonke umuntu kusukela esemncane. Kuwumqondo ongokomfanekiso ongokomoya. UJesu umane ubiza leli qiniso ezingqondweni zabafundi bakhe, ebaqinisekisa ngokuthi ukhona uNkulunkulu ongabaduduza ngezikhathi zobunzima.

Nakuba lo mqondo wemvelo wendawo yonke ungacindezelwa noma uvalwe ukukhathazeka kwezwe, imibhalo engcwele ifakaza ukuthi kukhona uNkulunkulu ohlala ekhona, olungele ukusisekela, ukusivikela, nokusiqinisa. Njengoba kulotshiwe emiBhalweni yesiHeberu, “UNkulunkulu uyisiphephelo sethu namandla ethu;AmaHubo 46:1). 1

Futhi kuwumqondo wemvelo wendawo yonke ukuthi kungaba khona uNkulunkulu oyedwa kuphela, futhi akekho omunye. Leli qiniso ngoNkulunkulu oyedwa, noNkulunkulu oyedwa kuphela, liyisisekelo kangangokuthi laba imfundiso eyodwa, ebaluleke kakhulu phakathi kwama-Israyeli. Ukuze bagcine lokhu kuseqhulwini ezingqondweni zabo, ikakhulukazi enkathini yokukhonza izithombe, baphindaphinda umthandazo wasendulo owawubizwa ngokuthi Shema. Lo mthandazo babewusho lapho bevuka ekuseni nalapho beyolala kusihlwa. Baxoxa ngayo emini. Balinamathisela ezinsikeni zeminyango yendlu yabo, futhi bafundisa izingane zabo. Iqala ngala mazwi: “Yizwa, Israyeli: uJehova uNkulunkulu wethu, iNkosi eyodwa” (Dutheronomi 6:4).

La mazwi okuvula agcizelela ubunye bukaNkulunkulu oyedwa, ongapheli, umninimandla onke. UnguMuntu Ophakeme ongahlukaniseki ongenakulinganiswa nalutho. Ekhuluma ngomprofethi u-Isaya, uNkulunkulu uthi, “NginguJehova, akakho omunye; ngaphandle kwami akekho uNkulunkulu” (Isaya 45:5).

Ngakho-ke, lapho uJesu ethi kubafundi Bakhe, “Niyakholwa kuNkulunkulu,” ubabizela enkolweni yabo eyinhloko kuNkulunkulu oyedwa. Kodwa Uyanezela, “Kholwani nayiMi.” Ngala mazwi, uJesu uziveza njengowukubonakaliswa okubonakalayo koyedwa, uNkulunkulu wezulu nomhlaba. KuJesu, uNkulunkulu akayona nje into engaqondakali, kodwa “usizo olukhona esikhathini sokuhlupheka.” Uyisidalwa esiphilayo esilungiselela ngamunye wethu ukuphila okuphakade embusweni Wakhe wasezulwini.


Izithabathaba eziningi


Njengoba uJesu eqhubeka nenkulumo yakhe yokuvalelisa, uthi: “Ekhaya likaBaba kukhona izindlu eziningi zokuhlala. ukube bekungenjalo, bengiyakunitshela; ngiya ukunilungisela indawo” (Johane 14:2). Uma uthi nhlá, kungase kubonakale kudida ukucabanga “ngezithabathaba eziningi” endlini eyodwa. Ngenxa yalesi sizathu, abahumushi ngokuvamile baye bakhetha igama elithi “amagumbi” noma “izindawo zokuhlala” kunelithi “amadolobha amakhulu.” Kodwa igama elithi “izindlu,” lapho liqondwa ngokujule ngokwengeziwe, lisebenza ngendlela ebalulekile.

Ukuze siqonde ukubaluleka okungokomoya kwegama elithi “indlu,” okokuqala kudingeka sandise ukuqonda kwethu lokho okushiwo igama elithi “indlu.” Kuyo yonke imibhalo, igama elithi “indlu” lisetshenziswa ngezindlela ezihlukahlukene. Kwesinye isikhathi imane isho ikhaya lomuntu noma indawo ahlala kuyo. Noma kunjalo, lingabhekisela emndenini owandisiwe noma iqembu elikhulu lezihlobo eziyinzalo yomuntu othile. Ngokwesibonelo, imibhalo ikhuluma ‘ngendlu ka-Abrahama,’ “indlu ka-Isaka,” ‘nasendlini kaJakobe. Kukhulunywa kaningi ‘ngendlu ka-Israyeli,’ futhi ithempeli elingcwele livame ukubizwa ngokuthi “indlu kaNkulunkulu.”

Ngokujule ngokwengeziwe, inkulumo ethi “indlu kaNkulunkulu” ibhekisela kuwo wonke umkhathi wombuso kaNkulunkulu wasezulwini. INkosi uDavide ithi: “Kunye engikufisayo . . .AmaHubo 27:1), akabhekiseli ethempelini, kodwa ukhuluma ngombuso wezulu. Futhi lapho ephetha ihubo lamashumi amabili nantathu ngala mazwi, “Futhi ngiyakuhlala endlini kaJehova kuze kube phakade” (AmaHubo 23:6), UDavide uzwakalisa isifiso sakhe sokuhlala ebukhoneni beNkosi, ejabulela ubuhle nomusa weNkosi, zonke izinsuku zokuphila kwakhe.

Ngokuphathelene nalokhu, “indlu kaNkulunkulu” ibhekisela esimweni sengqondo sasezulwini. Kuyisimo somqondo esamukela njalo uthando nokuhlakanipha okuvela eNkosini. Embhalweni ongcwele, lokhu kubizwa ngokuthi “indlu yeNkosi,” “indlu kaNkulunkulu,” kanye “nendlu kaBaba.” Ngakho-ke, lapho uJesu ethi, “Ekhaya likaBaba kukhona izindawo zokuhlala eziningi; Ngiya ukunilungisela indawo,” ukhuluma ngezibusiso ezigeleza lapho sikholelwa kuNkulunkulu futhi senza intando yaKhe. 2

Khona-ke, ikhaya lethu elingokomoya lingafaniswa nesithabathaba somuzi esihle, esinemizwelo yothando nemicabango emihle. Yisakhiwo esiqinile, esinamandla, esakhelwe ukumelana nanoma yisiphi isiphepho. Ngaphakathi kwalezi zindonga, ayikho indawo yokuthi amathonya esihogo ahlasele izingqondo zethu ngokukhononda kwawo, ukugxeka, nokusola. Ngakho-ke, isithabathaba sethu sasezulwini, isimo somqondo womuntu lapho usekelwe ekukholweni kuNkulunkulu nokuphila ngokuvumelana nemithetho Yakhe. Kafushane, iyindawo yokuhlala enhle kakhulu. 3


Ukulungisa indawo


Ngemva kokutshela abafundi bakhe ukuthi kunezindlu eziningi ezulwini, uJesu ubaqinisekisa ngokuthi kukhona indawo yabo bonke. Eqinisweni, uJesu uthi, “Ngiya ukunilungisela indawo.” Uma kubhekwa njengoba kunjalo, lokhu kubonakala kusikisela ukuthi uJesu uya ezulwini lapho Eyokwakhela ngamunye wabafundi bakhe ikhaya. Ngokujule nakakhulu, lapho uJesu ethi, “Ngiya ukuyonilungisela indawo,” kusho ukuthi usinikeza uthando olusishukumisayo, ukuhlakanipha kokwenza izinqumo ezifanele, namandla okukufeza. Lezi yizinto zokwakha ikhaya lethu lasezulwini. Kuwumsebenzi wokwakha ngokomoya oqhubeka, ingxenye enkulu, ngaphezu kokuqaphela kwethu.

Nakuba singakuqapheli ukusebenza kweNkosi okuyimfihlo ngaphakathi kwethu, ukubumba nokubumba ubuntu bethu basezulwini, iNkosi ibona esingakwazi ukukubona. Kithina, izinqumo zansuku zonke esizenzayo zingase zibonakale zingenamsebenzi, noma zingahleliwe, kodwa iNkosi ibona into ehluke kakhulu. Ngokombono weNkosi, obona ingunaphakade, iqondisa ukwakhiwa okuqhubekayo kwesimo sethu sasezulwini, esiqhathaniswa nokwakhiwa kwendlu enkulu, ngisho nokwakhiwa kwesigodlo. 4

Ngakho-ke, ngokuphathelene nalokhu kungashiwo ngempela ukuthi uJesu ulungiselela ngamunye wethu indawo. Kodwa kunemfanelo ebalulekile: kumelwe senze ingxenye yethu. Lokhu kusho ukuthi kufanele sifunde futhi senze amaqiniso angeke nje asivikele njengezindonga eziqinile, kodwa futhi ayogcwalisa amakhaya ethu ngokucabangela, ububele, nomusa.

Ukwenza ingxenye yethu kuhlanganisa nokugxila ekusebenziseni okufanele kakhulu ngokwemvelo yethu, uhlobo lwenkonzo esizizwa “sisekhaya” ngempela kulo. Njengoba nje wonke amangqamuzana emizimbeni yethu esetshenziswa nenjongo ethile, ngamunye wethu uklanyelwe ukwenza umsebenzi othile embusweni kaNkulunkulu wasezulwini. Lo msebenzi unqunywa uhlobo lwezinto esizithandayo namaqiniso esiwakholelwayo. Kungumsebenzi okhethekile obekelwe thina sodwa, umsebenzi esizalwa nawo futhi esiwulungiselele ngesikhathi sokuphila kwethu emhlabeni.

Nokho, akukho kulokhu okungenziwa ngaphandle kokubambisana kwethu ngokuzithandela neNkosi. Nakuba iNkosi inamandla onke, ayikwazi ukusakhela ikhaya lasezulwini, noma ngaphakathi kwethu, ngaphandle kokubambisana kwethu. Kuwubambiswano. 5

Noma kunjalo, kubalulekile ukukhumbula ukuthi yonke imizamo yokubambisana neNkosi, ngisho noma umzamo omncane, unikezwa ngesihle, futhi awuzenzeli. Njengoba kulotshiwe emibhalweni yesiHebheru ukuthi: “Ngaphandle kokuthi uJehova ayakhe indlu, basebenzela ize abayakhayo.”AmaHubo 127:1). 6


Indaba yombazi


Kunendaba engeyona eyeBhayibheli kodwa ebalulekile ngombazi owayelungele ukuthatha umhlalaphansi. Umqashi wakhe wanika umbazi imali eningi, wathi makathenge izinto zokwakha ezingcono kakhulu, futhi wamcela ukuba akhe enye indlu ngaphambi kokuthatha umhlalaphansi. Wavuma umbazi. Kodwa wayengenaso isithakazelo sangempela endlini ayeyakha. Ephuthuma ukuqeda umsebenzi, umbazi wasebenzisa izinto ezishibhile ayengazithola, wakhanda amapulangwe ngaphandle kokukala ngokucophelela, washaya indiva imithetho yokwakha, futhi wathatha zonke izindlela ezinqamulelayo ukuze enze umsebenzi ngokushesha ngangokunokwenzeka. Lapho umbazi eqeda umsebenzi, umqashi wakhe wamnika itayitela lendawo nokhiye womnyango ongaphambili, ethi, “Le ndlu ngeyakho.”

Lena indaba eyisixwayiso. Zonke izinqumo esizenzayo ziya ekwakhiweni kwekhaya lethu laphakade—indawo yethu yokuhlala ingunaphakade. Ngempela uJesu usilungiselela indawo, empeleni, uyisithabathaba. Kodwa lokhu ngeke kwenzeke ngaphandle kokubambisana kwethu ngokucophelela. Ngakho-ke, kudingeka sicabange ngezinqumo esizenzayo kanye nezenzo esizenzayo njengezengezo ezicabangelayo ekhaya lethu lasezulwini. 7


Isicelo esingokoqobo


Njengoba nje inhliziyo, amaphaphu, amehlo, izindlebe, izinso, ubuchopho nesisu kwenza imisebenzi ehlukahlukene emizimbeni yethu, indawo yethu ezulwini ixhomeke endleleni esizoyisebenzisa ngayo noma emsebenzini othile. Nokho, kufanele kukhunjulwe ukuthi umsebenzi wethu noma ukusebenzisa kwethu kungaphezu komsebenzi othile noma umsebenzi othile. Ngokujule kakhulu, indlela esithinta ngayo abanye ngokuhlukile ngobukhona bethu nesimo sethu sengqondo. Kungakhathaliseki ukuthi singabagundi izinwele, uthisha ofundisa abafundi, umzali okhulisa ingane, noma umphathi oqondisa izisebenzi, singaphezu kwemisebenzi yethu. Siphinde sibe yinkundla esixhumana ngayo nabanye. Kungaba indawo edangele, engenanhlonipho ewisa abanye, noma indawo ejabulisayo, enenhlonipho ephakamisa abanye. Nakuba kubalulekile ukuba nekhono nokukhuthala emsebenzini wethu, kubaluleke nakakhulu ukwenza imisebenzi yethu ngezindlela ezivumela umoya weNkosi ukuba ugeleze kithi. U-barista onobungane wake wakubeka ngalendlela: “Angigcini ngokuthela ikhofi. Ngiletha injabulo." Njengesicelo esisebenzayo, ke, bheka imisebenzi yakho yansuku zonke hhayi nje njengamathuba okwenza umsebenzi othile kahle, kodwa futhi njengendlela ongadlulisela ngayo uthando lweNkosi kwabanye. Kungaba lula njengokunikeza igama elinomusa uma ithuba livela, noma ukumomotheka okufudumele kanye nokubonga kumuntu okuphathele igrosa. Lamathuba okubusisa abanye ngenhlonipho, umusa, kanye nokubonga angaba umsebenzi wesikhathi esigcwele kulabo abazimisele ukuba yizinceku zeNkosi. 8


Indlela, Iqiniso, Nokuphila


4. Lapho ngiya khona niyakwazi, nendlela niyayazi.

5. UTomase wathi kuye: “Nkosi, asazi lapho uya khona; singayazi kanjani indlela na?

6. UJesu wathi kuye: Mina ngiyindlela, neQiniso, nokuphila; akakho oza kuBaba ngaphandle kwaMi.

7 Uma beningazile Mina, beniyakumazi noBaba; kusukela manje niyamazi, futhi nimbonile.

8. UFiliphu wathi kuye: Nkosi, sibonise uYihlo, kusanele.

9. UJesu wathi kuye: “Nginawe isikhathi esingaka, awukangazi, Filiphu na? Ongibonile Mina umbonile uBaba; usho kanjani ukuthi sibonise uYihlo na?

10. Awukholwa yini ukuthi mina ngikuBaba, noBaba ukiMi? Amazwi engiwakhuluma kini angiwakhulumi ngokwami, kodwa uBaba ohlezi kimi, nguyena owenza imisebenzi.

11 Kholwani yimi, ukuthi ngikuBaba, noBaba ukimi; uma kungenjalo, kholwani Yimi ngenxa yemisebenzi ngokwayo.


UJesu usanda kutshela abafundi bakhe ukuthi usezabalungisela indawo. Kulokhu wengeza ngokuthi uzobuyela kubo futhi abayise lapho ekhona. Njengoba esho, “Uma ngiya nginilungisela indawo, ngobuye ngize, nginibuyisele kimi, ukuze lapho ngikhona nani nibe khona.”Johane 14:3). UJesu ube esebaduduza ngala mazwi esiqinisekiso: “Lapho ngiya khona niyakwazi, nendlela niyayazi” (Johane 14:4).

Edidekile ngalokho uJesu akushoyo, uTomase uthi, “Nkosi asazi lapho uya khona, singayazi kanjani indlela na?” (Johane 14:5). UThomas udidekile ngoba ucabanga ngendawo aya kuyo yezwe nendlela engokwenyama yokufika lapho. Kodwa uJesu ukhuluma ngendlela yokuphila ehlanganisa ukukholelwa kuNkulunkulu nokuphila ngokuvumelana nalokho uNkulunkulu akufundisayo. Ngakho-ke, uJesu uthi kuTomase, “Mina ngiyindlela, neqiniso, nokuphila.”Johane 14:6).

Phakathi neminyaka emithathu uJesu enabafundi Bakhe, ubelokhu ebabonisa “indlela.” Iqala ngokuphenduka. Njengoba kwaprofethwa emibhalweni yesiHeberu, uJohane uMbhapathizi wayeyofika ‘njengezwi elimemeza ehlane. Wayezofika eshumayela ukuphenduka ukuze kuthethelelwe izono, ethi: “Phendukani, ngokuba umbuso wezulu ususondele.” Lena yindlela “esiyilungisa ngayo indlela yeNkosi” (bheka Isaya 40:3; Mathewu 3:1-3; Marku 1:1-4; Luka 3:3-4).

Ngendlela yakhona elula, ukuphenduka kuqala ngokuqaphela ukuthi isimo esikuso, noma esikushilo, noma indlela esesenze ngayo ayihambisani nalokho esifuna ukuba yikho. Nakuba singase sibe nezizathu zokuthethelela ukucasuka, ukuphelelwa isineke, ukucasuka, noma ukwenza ngentukuthelo, siyaqaphela futhi ukuthi akukhona lokhu esifuna ukuzizwa, ukucabanga, ukukusho, noma ukwenza. Lokhu kungase kuthathe indlela yamazwi anjengokuthi, “Ngifisa sengathi ngabe ngibe nesineke ngokwengeziwe,” noma “Ngifisa sengathi bengingayiyeka le ntukuthelo,” noma “ngifisa sengathi ngabe ngenze ngendlela ehlukile.” Kuwukuvuma ngobuqotho ukuthi sisesimweni esibi noma sesiwele emkhubeni obhubhisayo. Lesi yisikhathi sokuphendukela eNkosini ezosisiza ukuthi siphakamise imicabango yethu emazingeni aphezulu.

Ngamanye amazwi, siyazi ukuthi kudingeka siguqule imicabango yethu, okuyiyona kanye incazelo yegama lesiGreki elisho ukuphenduka. Leli gama lithi metanoia (μετάνοια), okusho ukuthi ngokwezwi nezwi “ukucabanga ngenhla” [meta = ngenhla + noein = ukucabanga]. Nokho, ukuze sicabange ngenhla, noma sicabange imicabango ephakeme, kudingeka sazi okuyiqiniso. Lesi isinyathelo esilandelayo endleleni ekukhuleni kwethu ngokomoya. Kuyinqubo yokufunda iqiniso eZwini leNkosi, futhi ibizwa ngokuthi “inguquko.”

La maqiniso asinika ithuba lokubona izinto ngendlela ehlukile. Izingqondo zethu “ziyabunjwa kabusha.” Ekukhanyeni kweqiniso eliphakeme, siyaqonda ukuthi sinokukhetha ukuthi singasabela kanjani kunoma yisiphi isimo. Lapho amehlo ethu okomoya evuleka, siyabona ukuthi singaba nothando kunokuba sizivikele, sithethelelane kunokuba simcasukele, sithembele kuNkulunkulu kunokwesaba. Nakuba ukuphenduka kumayelana nokulungisa indlela, inguquko imayelana nokufunda iqiniso elingasikhipha ezimweni zethu ezimbi.

Kodwa inqubo ayigcini ngokuphenduka nenguquko. Ngeke nje siphenduke noma siqonde iqiniso. Sidinga okungaphezu kokushintsha ingqondo; sidinga noshintsho lwenhliziyo. Lokhu kusho ukuthi iqiniso kumele lifiswe futhi liphile. Lesi sinyathelo kule nqubo sibizwa ngokuthi "ukuvuselela." Imayelana nokuthuthukiswa kwentando entsha ngokuqala ngokuziphoqa ukuba siphile ngokuvumelana neqiniso, futhi ekugcineni sithande ukuphila ngokuvumelana neqiniso. 9

Kafushane, yonke le nqubo ibizwa ngokuthi, “ukuphenduka, ukuguqulwa, nokuzalwa kabusha.” Ukuphenduka kumayelana nendlela. Inguquko imayelana neqiniso. Futhi ukuzalwa kabusha kumayelana nempilo ezalwa kithi njengoba sihlakulela intando entsha. Kunokuba kube indawo engokoqobo, lezi izigaba ezintathu zokukhula ngokomoya, ezibizwa ngokuthi “indlela, neqiniso, nokuphila.” Isigaba ngasinye sisiholela endaweni uJesu asilungiselela yona futhi esimema ukuba singene kuyo. Njengoba esho, “Lapho ngikhona, nani niyakuba khona.”


“Akakho oza kuBaba ngaphandle kwaMi”


Ngemva kokusho ukuthi uyindlela, neqiniso, nokuphila, uJesu uthi, “Akakho oza kuBaba ngaphandle kokuba eze ngami” (Johane 14:6). Kuyiqiniso ukuthi uJesu ufundisa indlela ngamazwi Akhe, futhi ubonisa indlela ngokuphila Kwakhe, kodwa ungaphezu komfundisi omkhulu noma umhlahlandlela ongokomoya okhanyiselwe. Yena uyindlela. Yingakho ekwazi ngempela ukuthi, “Akekho oza kuBaba ngaphandle kokuba eze ngami.”

Noma nini lapho uJesu ebhekisela “kuBaba,” ubhekisela ebuhleni baphezulu obungaphakathi Kwakhe. Ngumphefumulo waKhe impela. Futhi noma nini lapho ebhekisela “eNdodaneni,” ubhekisela eqinisweni laphezulu elivelayo futhi libonise ubuhle bobunkulunkulu ngendlela ebonakalayo. Ngokuphathelene nalokhu, uJesu uyabonakala futhi uyangeneka. Amazwi nesibonelo Sakhe kungaqondwa, kuthathwe ekuphileni komuntu, alingiswe, futhi aphile.

Ngezinga abantu abenza ngalo lokhu, badlula eNdodaneni ebonakalayo, uJesu, oyiqiniso laphezulu emhlabeni, baya kuBaba ongabonakali ongubuhle baphezulu. Ngakho-ke, lapho uJesu ethi, “akekho oza kuBaba ngaphandle kokuba eze ngami,” ukhuluma ngokufika esimweni lapho iqiniso nobuhle kuhlanganiswe khona. Asikwazi ukusondela esimweni sothando lwangempela ngaphandle kokuba siqale siphile ngokweqiniso laphakade. Khona-ke, ukuya kuBaba ngoJesu kusho, kalula nje ukuzwa izibusiso zobuhle baphezulu (okuthiwa “uBaba”) ngokuphila ngokuvumelana neqiniso laphezulu uJesu alifundisayo (elibizwa ngokuthi “iNdodana”). 10

Kodwa akufanele sithathe lokhu njengokusho ukuthi uYise neNdodana bamane bamane bamane nje bamane nje bangabonakali. UNkulunkulu weza emhlabeni uqobo Lwakhe—enyameni—ngaphansi kwegama likaJesu Kristu. UNkulunkulu ongapheli, ongaziwa wazibonakalisa engumuntu wobuNkulunkulu othanda, ofundisayo, ohluphekayo, futhi ohlala phakathi kwabantu Bakhe njengaLowo okhonzayo. Ngesikhathi esifanayo, umphefumulo kaJesu ongaphakathi, umthombo wokuphila ngokwawo, uhlale unguNkulunkulu, ongenasiphelo, futhi akahlukaniseki.


“Ukube ubungazi Mina…”


Ngemva kokutshela abafundi bakhe ukuthi akakho ongeza kuBaba ngaphandle kokuthi ngaye, uJesu uthi, “Ukube beningazile Mina, ngabe nimazile noBaba.”Johane 14:7). Ngamanye amazwi, ukube babazi ngempela, baqonda, futhi baphila ngokuvumelana neqiniso uJesu alifundisa, babeyokwazi futhi bezwe ubuhle obungaphakathi eqinisweni. Abafundi, nokho, abakakuqondi lokhu okwamanje. Phela, uJesu akakaze abatshele ngokuqondile ukuthi unguNkulunkulu osenyameni. Ngakho-ke, kuyaqondakala ukuthi abafundi basacabanga ngoJesu noYise njengabantu abahlukene. Ngakho, uFiliphu uthi, “Nkosi, sibonise uYihlo, futhi kusanele” (Johane 14:8).

Okushiwo yisicelo sikaFiliphu ukuthi uJesu ngandlela-thile uzomethula komunye umuntu okuthiwa “uBaba.” Lokhu, impela, akunakwenzeka, ngoba uBaba usevele ekhona kuJesu njengothando olungapheli nozwelo. Ngakho-ke, uJesu uthi, “Sengibe nani isikhathi esingaka, kodwa awukangazi, Filiphu? Ongibonile Mina umbonile uBaba.... Awukholwa yini ukuthi mina ngikuBaba, noBaba ukiMi na? (Johane 14:9-10).

Lapho uJesu ethi ukuBaba futhi uBaba ukuYe, ukhuluma ngobudlelwane obufanayo phakathi kobuhle neqiniso. Lapho behlangene, ubuhle bungaphakathi kweqiniso, futhi iqiniso lingaphakathi kobuhle. Ngokwesibonelo, cabanga ngomzali otshela ingane ukuba ihlale egcekeni, idle ukudla okunempilo, noma ilale ngesikhathi esifanele. Lapho la “maqiniso” enobuhle ngaphakathi kuwo, avela othandweni.

Iqiniso lokuthi ingane kufanele ihlale egcekeni liqukethe uthando lomzali lokuvikela ingane engozini. Iqiniso lokuthi ingane kufanele idle ukudla okunempilo futhi ilale ngesikhathi esifanele liqukethe uthando lomzali ngempilo nenhlalakahle yengane. Lobu ubuhle obungaphakathi kweqiniso, uthando ngaphakathi kwamazwi. Ngokufanayo, uthando nobuhle kuphakathi kwawo wonke amaqiniso akhulunywa uJesu, futhi lonke iqiniso uJesu alikhulumayo livela othandweni. Yilokhu uJesu akushoyo lapho ethi, “NgikuBaba, noBaba ukiMi.”

Lokhu akusebenzi emazwini akhulunywa nguJesu kuphela, kodwa nasemisebenzini ayenzayo. Konke uJesu akushoyo nakwenzayo kuvela othandweni olungcwele ngaphakathi Kwakhe alubiza ngokuthi, “uBaba.” Njengoba uJesu esho, “Amazwi engiwakhuluma kini angiwakhulumi ngokwami; kodwa uBaba ohlezi kimi wenza imisebenzi” (Johane 14:10). UJesu uthi amazwi Akhe nemisebenzi Yakhe kumunye nothando Lwakhe. Uthando, uJesu alubiza ngokuthi “uBaba,” luyisikhuthazo esikhulu, umfutho waphezulu ozala yonke imiqondo emihle nezenzo zomusa.

UJesu wabe esethi, “Kholwani Yimi ukuthi ngikuBaba, noBaba ukimi, noma kholwani Kimi ngenxa yemisebenzi ngokwayo” (Johane 14:11). Ngisho noma uFiliphu engakwazi ukuqonda ngokugcwele ukuthi uJesu noYise bamunye kanjani, kufanele akhumbule imisebenzi emangalisayo eyenziwa uJesu, imisebenzi eyayingenakufezwa ngaphandle kobunkulunkulu obuhlala ngaphakathi Kwakhe. Kungalesi sizathu ukuthi phakathi kwamagama amaningi achaza uJesu, elinye lawokuqala lithi “Omangalisayo.” Njengoba kulotshiwe emibhalweni yesiHeberu, “Igama lakhe liyobizwa ngokuthi ‘oMangalisayo, uMluleki, uNkulunkulu onamandla, uYise ongunaphakade, iNkosi yokuthula’”Isaya 9:6). 11


Isicelo esingokoqobo


UJesu uqala inkulumo yakhe yokuvalelisa ngokuthi kubafundi bakhe: “Niyakholwa kuNkulunkulu. kholwani nayiMi.” Njengoba isiqephu siqhubeka, uJesu wenza konke Angakwenza ukuze asize abafundi Bakhe baqonde ukuthi Yena noBaba bamunye, hhayi njengoba abantu ababili abanohlelo olufanayo bemunye, kodwa ngendlela yokuthi ubuhle neqiniso kumunye. Ukuze sisebenzise isifaniso, uJesu noYise bamunye ngendlela ukushisa nokukhanya kumunye elangabini lekhandlela. Lo mbono, wokuthi uJesu akayena nje umlingane noYise, kodwa empeleni ungomunye noYise, ubalulekile. Kusisiza siqonde ukuthi uJesu akayona nje iqhawe okufanele silincome, noma isibonelo okufanele silingise. Uyinyama kaNkulunkulu ophilayo. Uma singakukholwa lokhu, amazwi Akhe anamandla alinganiselwe ekuphileni kwethu. Kodwa uma sikholwa ukuthi uJesu unguNkulunkulu osesimweni somuntu ekhuluma nathi, kunamandla amangalisayo emazwini Akhe. Njengokusebenza okungokoqobo, thatha isitatimende esisodwa nje esinikezwe kuze kube manje kulesi sahluko futhi usivumele sikhulume nawe ngamandla angcwele. Ngokwesibonelo, “Inhliziyo yenu mayingakhathazeki,” noma “Akekho oza kuBaba ngaphandle kokuba eze ngami,” noma “Lapho ngikhona nani niyoba khona.” Njengoba uJesu asho ngaphambili kulelivangeli, “Amazwi engiwakhuluma kini angumoya, angukuphila” (Johane 6:63).


Imisebenzi Emikhulu


12. Amen, amen, ngithi kini: Okholwa yimi, imisebenzi engiyenzayo mina naye uyakuyenza, nemikhulu kunale uyakuyenza, ngokuba mina ngiya kuBaba.

13 Noma yini eniyakukucela egameni lami ngiyakukwenza ukuba uBaba akhazimuliswe eNdodaneni.

14 Uma nicela utho egameni lami, ngolwenza.


Amazwi okuqala enkulumo yokuvalelisa agxile enkolelweni. UJesu wathi kubafundi bakhe: “Niyakholwa kuNkulunkulu. kholwani nakimi” (Johane 14:1). Njengoba inkulumo iqhubeka, uJesu uchaza izinzuzo zokukholelwa. Uthi, “Ngiqinisile, ngiqinisile ngithi kini: Okholwa yimi, imisebenzi engiyenzayo mina naye uyakuyenza; nemikhulu kunale uyakuyenza, ngokuba ngiya kuBaba.”Johane 14:12).

UJesu usevele wenza izimangaliso eziningi kuleli vangeli. Uphendule amanzi aba yiwayini, welapha indodana yesikhulu, wabangela ukuba indoda ekhubazekile ihambe, wasuthisa abantu abayizinkulungwane ezinhlanu ngezinkwa ezinhlanu nezinhlanzi ezimbili, wahamba phezu kolwandle, wavula amehlo empumputhe, futhi wavusa uLazaru kwabafileyo. Nokho, uJesu uthembisa abafundi bakhe ukuthi bayokwenza izimangaliso ezinkulu kunalezi.

Nakuba izimangaliso uJesu azenza zazimelela izimiso ezingokomoya, nokho, zaziyizimangaliso ezingokwenyama. Ngakho-ke, lapho uJesu etshela abafundi bakhe ukuthi bayokwenza imisebenzi emikhulu, wayethi bayokwenza izimangaliso kwelinye izinga. Bayovula amehlo ayizimpumputhe ngokomoya ukuze abantu bakwazi ukuzibonela ngokwabo iqiniso. Bazokhuthaza abantu abakhubazekilengokomoya ukuba bahambe endleleni yemithetho. Bazogqugquzela abantu abafile ngokomoya ukuthi bavukele ukuphila okuvusiwe kwenkonzo engenabugovu. Bayosiza abantu ukuba bayeke ukuzikhathaza ngezinto zemvelo ukuze bajabulele izibusiso zokuphila okusha lapho ukuthanda uNkulunkulu nokuthanda abanye kuyoba into eza kuqala kubo. Ngazo zonke lezi zindlela bayokwenza “imisebenzi emikhulu”—imisebenzi engokomoya emikhulu kakhulu kunezimangaliso zasemhlabeni. 12

Kodwa ukuze benze lemisebenzi emikhulu, abafundi kuyodingeka bathandaze egameni likaJesu: “Noma yini eniyakukucela egameni laMi,” ubatshela, “ngiyokwenza.” Futhi, “Uma nicela utho ngegama lami, ngolwenza” (Johane 14:13-14). “Igama leNkosi” limelela zonke izimfanelo zaphezulu esizihlanganisa noNkulunkulu onothando, ohlakaniphile, nesihe, osikhathalela ngokujulile, futhi ongasoze asishiya. Ngakho-ke, ukucela noma yini “egameni leNkosi” kuwukuba sesimweni sengqondo lapho sifisa ngomthandazo ukuba izimfanelo zikaNkulunkulu zibe kithi. Lokhu kuyisidingo sokuqala esibalulekile sokwenza “izinto ezinkulu.” 13


“Ngoba ngiya kuBaba”


UJesu uthembise abafundi bakhe ukuthi bayokwenza izinto ezinkulu ngoba ‘uya kuBaba. Uma uthi nhlá, lokhu kubonakala kuwukuphikisa. Ukuhamba Kwakhe kuzokwenza kanjani ukuthi benze izinto ezinkulu? Uma kukhona, kubonakala sengathi amakhono abo abezoncishiswa ukungabibikho Kwakhe, hhayi ukuthuthukiswa. Kodwa inkulumo ethi, “ukuya kuBaba,” inencazelo ekhethekile. Kusho ukuthi nakuba uJesu engeke esaba nabafundi bakhe ngokwenyama, uzobe ekhona nabo ngokomoya. Ukusho okuhlukile, uJesu ngeke esaba nabo; kunalokho Uyoba ngaphakathi kubo. Uyoba phakathi kwabo njengobukhona obunothando, obuhlakaniphile, obungaphakathi, ugqozi oluthule phakathi kwazo zonke izenzo zenkonzo.

Eminyakeni emithathu edlule, uJesu ubenabafundi bakhe. Ubelokhu ebaqondisa, ebafundisa, ebafanekisa, futhi ebayala ngamazwi nangezenzo Zakhe. Kodwa siyeza isikhathi lapho ezoba nabo ezingeni elijulile, elingaphakathi kakhulu. Nakuba engeke esaba nabo ngokwenyama, uzobe ephakathi kwabo ngokomoya. Konke lokhu kuqukethwe umusho onencazelo, “ngoba ngiya kuBaba.” Ngolimi lwemibhalo engcwele, “uBaba” ungumthombo walo lonke uthando nabo bonke ubuhle. Lowo ohlala othandweni nasebuhleni, evuma uNkulunkulu futhi ethanda umakhelwane, uhlala kuBaba futhi uBaba uhlala kulowo muntu. Lobu ubukhona bukaNkulunkulu bangaphakathi. 14


Isicelo esiwusizo


Sonke siqala ukuphila sincike ngokuphelele kulabo abanathi. Ingane ifunda ukuhamba ngokubamba isandla somzali. Kodwa kufika isikhathi lapho ingane idedela isandla somzali bese iqala ukuhamba. Umculi osemusha uhlezi eduze kukathisha ebhentshini lepiyano. Kodwa ngosuku lokudlalwa kwepiyano, umculi osemusha wenza ngaphandle kosizo lothisha. Umfundi wezokwelapha uchitha unyaka noma ngaphezulu njengomfundi ofundela umsebenzi efunda ngaphansi kokuqondisa kukadokotela ohlinzayo. Ekuqaleni, udokotela ohlinzayo wayekhona ngokoqobo ngesikhathi ehlinzwa, efundisa futhi esiza lowo oqeqeshwayo. Udokotela ohlinzayo kanye nomfundi. Nokho, ngokuhamba kwesikhathi siyofika isikhathi lapho lowo oqeqeshelwa umsebenzi ezohlinza ngaphandle kosizo olungokwenyama lukadokotela ohlinzayo. Nakuba udokotela ohlinzayo engasekho ekamelweni, amakhono nezimo zengqondo zikadokotela oqondisayo zingase zibe khona ngaphakathi komfundi osephenduke udokotela ohlinzayo. Ngakho-ke, njengesenzo esingokoqobo, yenza imisebenzi yakho yansuku zonke unomcabango engqondweni othi, “UNkulunkulu akanami nje; uNkulunkulu uphakathi kwaMi.” Yilokhu uJesu ayekucabanga lapho etshela abafundi bakhe ukuthi babeyokwenza izinto ezinkulu ngoba ‘uya kuBaba. Wayezoba phakathi kwabo njengomthombo wothando nokuhlakanipha kwabo. Noma nini lapho wenza imisebenzi yothando kanye nesisa, uDokotela Omkhulu ungaphakathi kuwe wenza ukuhlinzwa okukhulu kunakho konke—ususa inhliziyo yetshe ngobumnene esikhundleni sayo ngenhliziyo yenyama. Ifa elisha liyathuthukiswa kuwe. Izindaba ezinhle ukuthi uthola ukubamba iqhaza kule nqubo ngenkathi iNkosi iqondisa ukusebenza ngaphakathi. 15


Uma Ningithanda, Gcinani Imiyalo Yami


15. Uma ningithanda, gcinani imiyalo Yami.

16. Ngiyakucela kuBaba, aninike omunye uMduduzi, ukuze ahlale kini kuze kube phakade;

17. Umoya weQiniso, izwe elingewemukeli, ngokuba lingawuboni, lingawazi; kodwa lina liyakwazi, ngoba lihlala kini njalo lizakuba kini.

18. Angiyikunishiya niyizintandane; ngiza kuwe.

19 Kuseyisikhashana izwe lingabe lisangibona, kepha nina niyangibona; ngoba ngiphila mina, lani lizaphila.

20 Ngalolo suku niyakukwazi nina ukuthi ngikuBaba, nani nikiMi, nami ngikini.

21. Lowo onemiyalo Yami, ayigcine, nguyena ongithandayo; futhi ongithandayo uyothandwa nguBaba waMi, nami ngiyomthanda, futhi ngiyozibonakalisa Mina uqobo kuye.

22. Wathi kuye uJudasi Iskariyothe, Nkosi, kwenzekeni ukuba usuzibonakalise kithi, ungazibonakalisi ezweni na?

23. UJesu waphendula, wathi kuye: “Uma umuntu engithanda, uyakugcina izwi lami, noBaba uyakumthanda, futhi siyakuza kuye, sihlale naye.

24 Ongangithandiyo akagcini amazwi aMi; nezwi enilizwayo akusilo elami, kodwa ngoBaba abangithumileyo.

25. Lezi zinto ngizikhulume kini ngihlezi nani.


UJesu wathembisa abafundi bakhe ukuthi bazokwenza imisebenzi emikhulu. Kodwa ukuze benze kanjalo, kwakuyodingeka babize Kuye ngomthandazo, bacele zonke izinto “egameni laKhe.” Lokhu kusho ukuthi kuzodingeka bacele izimfanelo ezitholakala futhi ezihlotshaniswa nokholo nothando. Ngokwabo bonke ubufakazi bukaJesu, yayinye kuphela indlela yokubonisa uthando lwabo nokholo lwabo Kuye. Njengoba uJesu esho evesini elilandelayo, “Uma ningithanda, gcinani imiyalo yami” (Johane 14:15). 16

Inkulumo ethi, “Uma ningithanda, gcinani imiyalo Yami” nethi “Uma umuntu engithanda. Uyogcina izwi Lami,” kuphindaphindwa kaningi kuyo yonke inkulumo kaJesu yokuvalelisa (bheka Johane 14:21, 23, 24; futhi Johane 15:10). Lawa magama ahlanganisa okungaphezu nje kokwazi imiyalo, noma ukuyiqonda, noma ukuxoxa ngayo. Okubaluleke kakhulu, zibandakanya ukuzivuma, futhi uma ithuba livela, ukwenze. 17

Yebo, akunakwenzeka ukugcina imiyalo ngokwethu. Kudingeka sicele uNkulunkulu ukuba asiphe amandla okwenza kanjalo. Kungakho uJesu manje ebanikeza isithembiso esilandelayo: “Mina ngiyakucela kuBaba, aninike omunye uMduduzi, ukuze ahlale kini phakade, uMoya weqiniso izwe elingemamukele, ngokuba lingamboni. futhi akamazi; kepha nina niyamazi, ngokuba uhlala nani, uyakuba kini.”Johane 14:16-17).

UJesu utshela abafundi bakhe ukuthi sebemazi kakade uMoya weqiniso, ngoba “uhlala nani” (Johane 14:17). UJesu ukhuluma Ngaye, ngoba ngempela unabo ngaleso sikhathi, ehlala nabo. Kodwa futhi uthembisa ukuthi uma behlala bethembekile, bephila ngokuvumelana nemithetho Yakhe futhi bethembela Kuye, ngeke nje abe nabo, kodwa uyoba kubo. Ngalokhu usho ukuthi ngemva kokuba esesukile ebukhoneni babo benyama, Uyoba nabo ngomoya, njengoMoya weqiniso. “Angiyikunishiya niyizintandane,” usho kanje. "Ngizoza kuwe" (Johane 14:18).

UJesu uthi lapho efika kubo futhi, uyofika njengoMoya weqiniso. Kuyisithembiso sokuthi uzoza kubo uqobo futhi abe nabo ngezindlela ababengakaze bazicabange. Uyoza kubo njengobukhona bangaphakathi, egcwalisa izinhliziyo zabo ngothando, evula izingqondo zabo ekuqondeni okuphakeme, ebakhuthaza ukuba bagcine imiyalo Yakhe, futhi ebanikeza amandla okwenza lokho.

Kuyisithembiso esihle, futhi uJesu uyasenza ngaphambi nje kokusuka Kwakhe. Njengoba ekubeka, “Kuseyisikhashana izwe lingabe lisangibona; kodwa nizongibona” (Johane 14:19). Ngamanye amazwi, lapho uJesu engasabonakali kulabo ababona izinto zalomhlaba kuphela, uyobe esabonakala kulabo ababuka ngale kwezinto zalomhlaba ezintweni zomoya.

Kwelinye izinga, uJesu utshela abafundi Bakhe ukuthi uzovuka ethuneni futhi eze kubo ngemva kokubethelwa esiphambanweni. Nakuba izwe “lalingeke lisambona,” abafundi Bakhe bazombona enkazimulweni Yakhe evusiwe. Kwabaningi, ubufakazi bovuko buyoqinisekisa ukukholelwa—hhayi kuJesu kuphela, kodwa ngokoqobo nokuphila ngemva kwethuna. Njengoba uJesu asho, “Ngokuba ngiphila, nani nizakuphila” (Johane 14:19). Futhi uyanezela, “Ngalolo suku niyakukwazi nina ukuthi ngikuBaba, nani nikiMi, nami ngikini.”Johane 14:20). Isimangaliso sovuko siyoletha isiqinisekiso sobuNkulunkulu bukaJesu kanye nesithembiso sokuphila okuphakade.

Kwelinye izinga, uJesu ukhuluma futhi ngokuzimisela ukugcina imiyalo Yakhe. Ngezinga esenza ngalo kanjalo, siyozwa ubukhona bukaNkulunkulu ezimpilweni zethu. Eqinisweni ngokomoya, lapho sizama ukugcina imiyalelo Yakhe, sivula indlela yokuba uNkulunkulu eze kithi futhi ahlale ngaphakathi kwethu. Yingakho uJesu eqhubeka ethi, “Lowo onemiyalo Yami futhi ayigcine, nguyena ongithandayo. Ongithandayo uyothandwa nguBaba, nami ngiyomthanda futhi ngizibonakalise kuye.”Johane 14:21). 18

Lapho ebuzwa, “Kungenzeka kanjani lokhu?” (Johane 14:22), UJesu uyaqhubeka egcizelela ukubaluleka kokugcina imiyalo. Uthi, “Uma umuntu engithanda, uyakugcina izwi Lami; futhi uBaba wami uyomthanda, futhi siyoza kuye futhi sihlale naye.”Johane 14:23). Ngezinga esiphila ngalo ngokuvumelana nezimfundiso zikaJesu, iqiniso laphezulu nothando lwaphezulu kuyoba nathi futhi kuhlale kithi. Nokho, uma singaphili ngokwemithetho noma singagcini amazwi Akhe, kodwa kunalokho siphila ngobugovu, kuyinkomba yokuthi asimthandi uNkulunkulu. Njengoba uJesu asho, “Lowo ongangithandiyo akawagcini amazwi Ami” (Johane 14:24).

UJesu ube esenxusa okokugcina, etshela abafundi bakhe ukuthi amazwi awakhulumayo avela othandweni. Ngolimi lwemibhalo engcwele, Ukubeka kanje: “Izwi enilizwayo akusilo elami, kodwa ngelikaBaba ongithumileyo” (Johane 14:24). Ngamafuphi, uJesu uthi imiyalo, evula indlela eya ezulwini futhi isiqondise enjabulweni yokuphila okuphakade, iphuma kuyo kanye inhliziyo yothando. 19

Kuyamangaza ikakhulukazi ukuthi kuMathewu, uMarku, kanye noLuka uJesu ukhuluma ngokungaguquki ekugcineni imiyalo nokwazi imiyalo (bheka ngokwesibonelo, Mathewu 19:16; Marku 10:19; futhi Luka 18:20). EVangelini NgokukaJohane, nokho, uJesu ukhuluma ngokugcina imiyalo Yami. “Uma ningithanda,” usho, “gcinani imiyalo yaMi.” Futhi, “Uma umuntu eNgithanda, Uyogcina iZwi laMi.” Imiyalo ayikashintshi. KuseyiMithetho Eyishumi. Zisitshela ukuthi singayithanda kanjani iNkosi, nothando umakhelwane. Okushintshile ukuthi lapha, eVangelini NgokukaJohane, uJesu uzichaza njengoMlobi wemiyalo—imithetho efanayo neyalotshwa eminyakeni eyinkulungwane ngaphambili “ngomunwe kaNkulunkulu” ( 2 1:1-5 )Eksodusi 31:18).

Nakulokhu futhi, uJesu ubonisa ukuthi Yena noYise baMunye.


Isithembiso sikaMoya oNgcwele


26 UMduduzi, uMoya oNgcwele, uBaba ayakumthumela egameni lami, yena uyakunifundisa konke, anikhumbuze konke enginitshele khona.

27 Ukuthula nginishiyela khona, ukuthula kwami ngininika khona; akunjengokupha kwezwe, ngiyaninika nina. Inhliziyo yenu mayingakhathazeki, ingesabi;

28. Nizwile ukuthi ngithe kini: Ngiyamuka, futhi ngiza kini; Uma beningithanda, beniyakujabula, ngokuba ngithe ngiya kuBaba, ngokuba uBaba mkhulu kunami.

29. Manje nginitshelile kungakenzeki, ukuze, nxa sekwenzeka, nikholwe.

30. Angisayikukhuluma izinto eziningi nani, ngokuba uyeza umbusi waleli zwe, kepha akanalutho Kimi.

31 Kodwa ukuze izwe lazi ukuthi ngiyamthanda uBaba, nokuthi njengokuba uBaba engiyalile, ngenza njalo. Vukani, sisuke lapha.


Lesi sahluko saqala ngala mazwi, “Inhliziyo yenu mayingakhathazeki” (Johane 14:1). Kwakuwumyalezo wesiqinisekiso esizolile, oza ngemva nje kwenkathi enzima kubafundi. UJesu wayesanda kusho ukuthi uJuda wayezomkhaphela, nokuthi uPetru wayezomphika, nokuthi wayezoshiya abafundi Bakhe isikhashana. Eqaphela ukuthi abafundi bakhe badidekile futhi bethukile, uJesu uthi kubo: “Lezi zinto ngizikhulume kini ngisenani. Kodwa uMduduzi, uMoya oNgcwele, uBaba azowuthumela egameni lami, uzonifundisa zonke izinto, futhi anikhumbuze konke engikushilo kini.”Johane 14:26).

Endabeni yabafundi, uMoya oNgcwele uzobakhumbuza zonke izinto abazifundile phakathi neminyaka emithathu benoJesu. UJesu ngeke esasukuma phambi kwabo, ebatshela lokho okufanele bakucabange nalokho okumelwe bakwenze. Kunalokho, uyoba phakathi kwabo njengoMoya weqiniso—uMoya oNgcwele—ubasiza ukuba basuse enkumbulweni yabo lezo zimfundiso eziyoba usizo kakhulu kunoma yisiphi isimo.

Ngaphezu kwalokho, uMoya oNgcwele uzokwembula ukuqonda ngencazelo yamazwi kaJesu okuyoqhubeka kujula kulo lonke iphakade. Lokhu kungenxa yokuthi amazwi kaNkulunkulu aqukethe ukujula kokuhlakanipha okungapheli. Ukwembulwa kwala maqiniso ajule ngokuqhubekayo kuyosiza abafundi ukuba bafunde, futhi bakhule, futhi baqhubeke bebona ukusetshenziswa okwengeziwe kwala maqiniso ekuphileni kwabo. Kuzophinde kubanike amandla okuphila ngokwale mibono eyandayo. Kungakho uJesu ethi, “Ngiyakukhuleka kuBaba, aninike omunye uMduduzi [uMoya oNgcwele] oyakuhlala nani phakade” (Johane 14:16). 20

Empeleni, uMoya oNgcwele yiwo ophuma ekuhlanganisweni kothando olungcwele nokuhlakanipha kobunkulunkulu. Ngenxa yalokhu, singathola ubukhona obuseduze nakakhulu bukaNkulunkulu, ukuqonda okujulile kweZwi Lakhe, nomuzwa wokuthula omkhulu. Ukuthula kwangaphakathi okungatholakala kuphela lapho amathonya esihogo enqotshwa futhi enziwa athule, avumele amathonya asezulwini ageleze futhi ahlale nathi. Ngakho-ke, uJesu uthi, “Ukuthula ngikushiya kinina, ukuthula kwami ngininika khona; angininiki njengokupha kwezwe. UJesu ube esephinda amazwi okuqala alesi sahluko: “Inhliziyo yenu mayingakhathazeki.” Futhi Uyanezela, “futhi ningesabi” (Johane 14:27). 21

Abafundi akudingeki besabe ukuthi uJesu useyahamba, ngoba uthembisa ukuthi uzobuya. Njengoba esho, “Ningizwile ngithi kini, Ngiyahamba futhi ngibuyela kini” (Johane 14:28). UJesu ufuna baqonde ukuthi ukuhamba Kwakhe kuyadingeka, nokuthi uma bemthanda ngokweqiniso, ngeke badabuke, kodwa bayojabula. Uthi: “Uma beningithanda, beniyakujabula, ngokuba ngithe, Ngiya kuBaba, ngokuba uBaba mkhulu kunami” (Johane 14:28).

Uma uJesu ethi “uya kuBaba,” kusho ukuthi usemkhankasweni wokuhlanganisa ubuntu Bakhe nobuNkulunkulu Bakhe. Kulowo nalowo kithi, lena inqubo yokuhlanganisa iqiniso esilifundile nothando oluvela kulo. Lokhu kuqala, okokuqala, ngokwazi iqiniso. Lokhu kubaluleke kakhulu, kodwa ukuphila ngokweqiniso kubaluleke nakakhulu. Uthando luwumgomo, inhloso, isiphetho ekubukeni. Futhi iqiniso liyindlela yokufika lapho. Ngezinga esiphila ngalo ngokuvumelana neqiniso, sithola uthando lukaBaba. Ngakho-ke, yilokhu uJesu akushoyo lapho ethi, ‘Ngiya kuBaba,’ ngoba uBaba mkhulu kunami” (Johane 14:28).” 22

Ngokufanayo, noma nini lapho silwela ukufaka iqiniso ekuphileni kwethu, ‘siya kuBaba. Lokhu kusho ukuthi sesingena esimweni sothando. Nakuba lokhu kungaba inqubo enzima, iyadingeka. Ngaphezu kwalokho, kuholela enjabulweni ephakeme kakhulu. Uma abafundi bekwazi lokhu, futhi uma bebazi injabulo yokukhula ngokomoya, babengeke bajabule kuphela—babeyokholwa futhi. Njengoba uJesu esho, “Konke lokhu nginitshelile kungakenzeki, ukuze, lapho sekwenzekile, nikholwe.”Johane 14:29).

Kulowo nalowo kithi, ukukhula ngokomoya kuhilela ngempela ubunzima obungokomoya. Ububi obuzuzwayo nobuzuziwe kumele bunqotshwe ukuze kuzalwe imvelo entsha kithi. Kuyafana nakuJesu. Naye, kuye kwadingeka abhekane nezilingo ezinzima ukuze anqobe imvelo yofuzo ayizuza ngokuzalwa komuntu. Nakuba Usevele wabhekana nezimpi eziningi ohlelweni lokunqoba izihogo kanye nokukhazimulisa ubuntu Bakhe, impi yokugcina ewumvuthwandaba isaqhubeka. Ukuboshwa kwakhe, ukuhlushwa, nokubethelwa kwakhe kusasele amahora ambalwa. Njengoba uJesu asho, “umbusi wezwe uyeza” (Johane 14:30). 23

Azi ukuthi ihora Lakhe lokugcina liyasondela, uJesu uyabona ukuthi unesikhathi samazwi ambalwa okugcina kuphela—amazwi ambalwa okugcina ukuze akhumbuze abafundi Bakhe, futhi, ukuthi umsebenzi wabo ophakeme kakhulu uwukugcina imiyalo Yakhe njengesenzo sothando kuNkulunkulu. . Yilokhu kanye uJesu ahlose ukukwenza. Njengoba ekubeka, “Ukuze izwe lazi ukuthi ngiyamthanda uBaba, nokuthi njengoba uBaba engiyale, ngenza kanjalo.” (Johane 14:31). UJesu uzoqhubeka efundisa ngesibonelo. Futhi ngezinga abafundi Bakhe abalandela ngalo isibonelo sikaJesu, bethanda abanye njengoba Yena ebathanda, izinhliziyo zabo ngeke zikhathazeke, futhi bayoba nokuthula.

Kungaleso sikhathi kuphela, ngokugcina imiyalo kaNkulunkulu, lapho singashiya khona izimo ezinezinkinga futhi sikhuphukele emazingeni aphezulu. Njengoba uJesu esho emazwini okuphetha alengxenye yenkulumo yokuvalelisa, “Sukumani, sisuke lapha” (Johane 14:31).


Isicelo esingokoqobo


EmaVangelini amathathu okuqala, uJesu uyabuzwa, “Yimuphi umyalo omkhulu kunayo yonke na?” Ephendula, uJesu uthi: “Woyithanda iNkosi uNkulunkulu wakho ngayo yonke inhliziyo yakho, nangawo wonke umphefumulo wakho, nangayo yonke ingqondo yakho.” Bese uyanezela, “Owesibili ofana nawo: Wothanda umakhelwane wakho njengalokhu uzithanda wena” (bheka Mathewu 22:37-39; Marku 12:28-31; Luka 10:27). Nakuba le mithetho emibili ichaza izigaba ezimbili ezinkulu zothando—ukuthanda uNkulunkulu nokuthanda umakhelwane—ayingeni esikhundleni seMithetho Eyishumi. Lokhu kungenxa yokuthi iMithetho Eyishumi iyasikhombisa indlela yokuthanda. Sithanda uNkulunkulu ngokungabi nabanye onkulunkulu ngaphandle Kwakhe, ngokungaliphathi ngeze igama lakhe, nangokukhumbula isabatha. Sithanda umakhelwane wethu ngokuhlonipha ubaba nomama wethu, singabulali, singafebi, singebi, singaqambi amanga, singafisi. Le mithetho engaphelelwa yisikhathi, eyanikezwa entabeni yaseSinayi, iphindwaphindwa futhi yajula emavangelini. Ngakho-ke, njengendlela engokoqobo, bonisa uthando lwakho ngoNkulunkulu nangomakhelwane wakho ngokugcina imiyalo yaKhe, hhayi nje ngezinga elingokoqobo, kodwa futhi ngezinga elijulile. Ngokwesibonelo, sebenzisa umyalo wokungabulali ngokungasho lutho olugxeka kunoma ubani noma nganoma ubani. Ungabulali isithunzi somuntu ngokuhleba okuyize. Ungabulali injabulo yomuntu. Ungabacekeli phansi abantu. Kunalokho, ake amazwi akho adlule emasangweni amathathu: “Ingabe kunomusa?” "Ingabe kuliqiniso?" “Ingabe iwusizo?” Khona-ke, ngosizo lweNkosi, ube umuntu ophakamisa abanye. Yiba umgcini womyalo. Yiba umnikezeli wempilo. Njengoba uJesu asho, “Uma ningithanda, gcinani imiyalo Yami.”


Фусноти:

1Inkolo YeQiniso yobuKhrestu 9: “Asikho isizwe emhlabeni wonke, esinenkolo nesizathu esizwakalayo, esingavumi ukuthi uNkulunkulu ukhona, nokuthi munye. Lokhu kungenxa yokuthi kukhona ukungena okungcwele emiphefumulweni yabo bonke abantu … umyalo wangaphakathi wokuthi kukhona uNkulunkulu nokuthi munye. Noma kunjalo bakhona abaphikayo ukuthi uNkulunkulu ukhona. Kunalokho, bavuma imvelo njengonkulunkulu. Ngaphezu kwalokho, kukhona labo abakhonza onkulunkulu abambalwa, nalabo abamisa izithombe zonkulunkulu. Isizathu salokhu siwukuthi baye bavala ingaphakathi lokuqonda kwabo ngezinto zezwe nezenyama, futhi ngalokho baye bawuqeda umqondo wakudala kaNkulunkulu owawungowabo besewusana, bekhipha yonke inkolo ezinhliziyweni zabo ngesikhathi esifanayo.”

2Izimfihlakalo Zezulu 2048: Igama elithi, ‘indlu kaNkulunkulu’ ngomqondo wendawo yonke lisho umbuso weNkosi.” Bhekafuthi I-Apocalypse Ichazwe 220: “UJesu wathi kwabathengisa ethempelini: ‘Ningayenzi indlu kaBaba ibe yindlu yokuthengisela’ …. Emahubo kulotshiwe ukuthi: “Ngikhethe ukuma ngasemnyango endlini kaNkulunkulu wami kunokuba ngihlale ematendeni ababi.AmaHubo 84:10)…. Futhi, ‘Abatshalwe endlini kaJehova bayomila emagcekeni kaNkulunkulu wethu.AmaHubo 92:13)…. Futhi kuJohane: UJesu wathi, ‘Endlini kaBaba kukhona izindlu eziningi’ (Johane 14:2). Kusobala ukuthi kulezi zindima, ngokuthi ‘indlu kaJehova’ ‘nendlu kaBaba’ izulu lichazwa.”

3I-Apocalypse Ichazwe 638:13: “‘Indlu’ ifanekisela ingqondo engokomoya.” Bhekafuthi I-Apocalypse Ichazwe 240:4: “‘Indlu’ ifanekisela umuntu ewonke, nezinto ezikumuntu, kanjalo lezo zinto eziphathelene nokuqonda nentando yomuntu.” Bhekafuthi Izimfihlakalo Zezulu 7353: “Abantu basendulo bafanisa ingqondo yomuntu nendlu, futhi lezo zinto ezingaphakathi kwengqondo yomuntu namakamelo angaphakathi endlini. Impela ingqondo yomuntu inje; ngoba izinto ezikuyo zihlukene, zifaniswa nendlu ehlukene phakathi.” Bhekafuthi I-Arcana Coelestia 8054:3: “Ububi bulokhu buzama ukuhlasela izindawo lapho abalungile bekhona, futhi empeleni buyazihlasela ngokushesha nje lapho zingagcwaliswa ngokuhle.”

4Inhlakanipho Yobungelosi 203: “Umuntu akaboni lutho lokuphatha kukaJehova endaweni yonke. Ukube abantu bebengayibona, emehlweni abo ibingabonakala njengenqwaba ehlakazekile nezinqwaba zezinto zokwakha okuzokwakhiwa ngazo indlu. Nokho, uJehova usibheka njengesigodlo esihle kakhulu esakhiwa njalo futhi sandiswa.”

5Izimfihlakalo Zezulu 3637: “Abantu ezulwini kuthiwa ‘baseNkosini,’ ngempela basemzimbeni waYo; ngoba iNkosi iyizulu lonke, futhi ekubeni Kuyo wonke umuntu wabelwe isifunda nomsebenzi othile.” Bhekafuthi Izimfihlakalo Zezulu 3644: “Bonke abantu emhlabeni wonke banendawo ezulwini noma ngaphandle kwayo esihogweni. Nakuba abantu bengakwazi lokhu ngenkathi besaphila emhlabeni, nokho kuyiqiniso…. Ubuhle ababuthandayo neqiniso abalikholelwayo kunquma indawo yabo ezulwini.” Bhekafuthi Izimfihlakalo Zezulu 503: “Ukuphila kunikezwa wonke umuntu yiNkosi ngokusetshenziswa, ngokusetshenziswa, nangokusetshenziswa…. Ongenamsebenzi akanakuphila; ngoba konke okuyize kuyalahlwa…. Labo abathanda [iNkosi nomakhelwane babo] abajatshuliswa ukwazi nje kuphela, kodwa bajatshuliswa ukwenza okuhle nokuyiqiniso, okungukuthi, ukusetshenziswa.” Bhekafuthi Inkolo YeQiniso yobuKhrestu 369: “Ukubambisana kwethu noNkulunkulu yikho okusinika insindiso nokuphila okuphakade.”

6I-Arcana Coelestia 1937:3: “Kwakukhona abanye ababeziphoqa futhi bamelana nobubi namanga. Ekuqaleni, babecabanga ukuthi bazenzele ngokwabo, ngamandla abo. Nokho, ngemva kwalokho bakhanyiselwa ukuze babone ukuthi umzamo wabo wawusuka eNkosini, ngisho nokuncane kunawo wonke amathonya alowo mzamo. Empilweni elandelayo, abantu abafana nalaba abakwazi ukuholwa imimoya emibi, kodwa baphakathi kwababusisiwe.”

7I-Apocalypse Ichazwe 911:17: “Nakuba iNkosi isebenza zonke izinto, futhi abantu bengasebenzi lutho ngokwabo, nokho iNkosi ithanda ukuthi abantu basebenze sengathi basuka mathupha kukho konke okufika ekuboneni kwabo. Ngoba ngaphandle kokubambisana komuntu njengokungathi kuvela kuye uqobo angeke kube khona ukwamukela iqiniso nokuhle, ngaleyo ndlela akukho ukutshalwa nokuzalwa kabusha.” Bhekafuthi I-Apocalypse Ichazwe 585:3: “Lapho abantu bebambisana neNkosi, okungukuthi, lapho becabanga futhi bekhuluma, bethanda futhi benza, eZwini lobuNkulunkulu, bagcinwa yiNkosi ezintweni zobunkulunkulu, futhi ngaleyo ndlela bagodliwe kubo; futhi lapho lokhu kuqhubeka kwakheka phakathi kwabo yiNkosi kube sengathi umuntu omusha, kokubili intando entsha nokuqonda okusha, okuhlukaniswe ngokuphelele nobuyena bangaphambili. Ngale ndlela, baba njengoba badalwa kabusha, futhi yilokhu okubizwa ngokuthi inguquko nokuzalwa kabusha ngamaqiniso avela eZwini, nangokuphila ngokuvumelana nawo.” Bhekafuthi Nothando Lobunkulunkulu Nenhlakanipho Yobunkulunkulu 431: “Lapho abantu benza imisebenzi yobizo lwabo ngobuqotho, ngobuqotho, ngokulunga, nangokwethembeka, okuhle komphakathi kugcinwa futhi kuqhubeke. Yilokhu okushiwo ‘ukuba seNkosini.’”

8I-Apocalypse Ichazwe 902:2-3: “Kunezinhlayiya ezimbili eziphikisanayo ezizungeza abantu, enye ivela esihogweni, enye ivela ezulwini. Kusuka esihogweni kunomkhakha wobubi nowamanga, futhi ezulwini kukhona umkhakha wokulunga noweqiniso…. Lezi zinhlaka zinomthelela emiqondweni yabantu ngoba ziyizindingana zomoya.” Bhekafuthi I-Arcana Coelestia 4464:3: “Abantu abaqapheli ukuthi bazungezwe yindilinga ethile kamoya ehambisana nempilo yothando lwabo, nokuthi ezingelosini le mbulunga izwakala kakhulu kunezinga lephunga elizwakala kahle kakhulu emhlabeni. Uma abantu bechithe ukuphila kwabo ezintweni zangaphandle nje, okungukuthi, enjabulweni evela enzondweni emelene nomakhelwane, impindiselo, unya, nokuphinga, ekuziphakamiseni nasekudeleleni abanye, nasekuphangeni, ekukhohliseni, nasekudleni ngokweqile [ ukuhaha], kanye nobunye ububi obufanayo, khona-ke indawo kamoya ebazungezile ingcolile njengoba injalo kulo mhlaba indawo yephunga elivela ezidumbu, ubulongwe, udoti onukayo, nokunye okunjalo…. Kodwa uma abantu bebesezintweni zangaphakathi, okusho ukuthi bezwa ukuthokozela umusa kanye nesisa kumakhelwane, futhi ngaphezu kwakho konke bezwe ukubusiseka othandweni eNkosini, bazungezwe indawo enokubonga nejabulisayo eyizwe. indawo yasezulwini uqobo.”

9I-Arcana Coelestia 6717:2: “Labo abavuselelwe bathanda ukuphila ngokuvumelana neqiniso.” Bhekafuthi I-Apocalypse Ichazwe 295:12: “Uthando lweNkosi lunabo lapho bethanda ukuphila ngokwemithetho Yakhe. Yilokhu okushiwo ukuthanda uJehova.”

10I-Apocalypse Ichazwe 349:8: “Amazwi athi, ‘Mina ngiyindlela, neqiniso, nokuphila,’ ayeshiwo ngomuntu weNkosi; ngoba futhi uthi: ‘Akakho oza kuBaba ngaphandle kwaMi.’ ‘UYise’ ungowaphezulu okuYe, okwakungowakhe uqobo. Bhekafuthi Ambulo sAmbuliwe 170: “‘UBaba’ uvame ukukhulunywa ngaye yiNkosi, okubhekiselwe ngaye kuyo yonke indawo uJehova, ayekuye nawayekuye, futhi owayekuYo, futhi akakaze ahlukanise nanoma yimuphi unkulunkulu ohlukanisiwe Naye…. INkosi yakhuluma ngoBaba, ngoba ngokuthi ‘uBaba’ ngomqondo ongokomoya kufanekiswa okuhle, futhi ‘ngoNkulunkulu uBaba’ kufanekiswa ubuhle baphezulu bothando lwaphezulu.”

11I-Arcana Coelestia 10125:3: “Umphefumulo weNkosi, uvela kuJehova, wawungenasiphelo, futhi wawungeyona enye into ngaphandle kokulunga kwaphezulu kothando lwaphezulu, futhi ngenxa yalokho ngemva kokukhazimuliswa koMuntu Wakhe wayengafani nomuntu womuntu.” Bhekafuthi Izimfihlakalo Zezulu 2005: “Ingaphakathi leNkosi lalivela kuYise, ngakho-ke lalinguBaba uqobo Lwakhe, futhi yingakho iNkosi ithi, 'uBaba ukuYe,' 'NgikuBaba, noBaba ukiMi,' futhi, 'Lowo ongibona Mina ubona uBaba; Mina noBaba simunye.” EZwini leTestamente Elidala, uJehova ubizwa ngokuthi ‘uYise,’ njengaku-Isaya: ‘Sizalelwa umntwana, siphiwe iNdodana futhi ukubusa kuyakuba phezu kwakhe. ihlombe; negama lakhe liyakuthiwa oMangalisayo, uMluleki, uNkulunkulu, iQhawe, uYise waphakade, iNkosi yokuthula’ (Isaya 9:6).”

12IJerusalema Elisha Nezimfundiso Zalo ZaseZulwini 7: “Ezulwini, zonke izinto zikhona esimweni sokuphelela okukhulu. Lokhu kungenxa yokuthi bonke abakhona bangowomoya, futhi izinto zokomoya zedlula kakhulu ezemvelo ngokuphelela.”

13Izimfihlakalo Zezulu 9310: “Lowo ongazi ukuthi ‘igama’ lisho ukuthini ngomqondo ongaphakathi, angase acabange ukuthi lapho ‘igama likaJehova,’ ‘negama leNkosi,’ kukhulunywa ngalo eZwini, igama lodwa elishiwoyo; kanti nokho konke okuhle kothando nalo lonke iqiniso lokukholwa okuvela eNkosini kukhulunywa ngakho.” Bhekafuthi Inkolo YeQiniso yobuKhrestu 300: “Ukuthi igama lanoma ubani alisho igama lakhe lodwa kodwa zonke izimfanelo zakhe, kubonakala ngokusetshenziswa kwamagama emhlabeni kamoya. Akukho muntu lapho ogcina igama elamukelwayo ekubhapathizweni, noma eloyise noma lozalo emhlabeni; kodwa wonke umuntu ubizwa ngesimilo somuntu, futhi izingelosi ziqanjwa ngokwempilo yazo yokuziphatha nengokomoya. Lokhu kuhloswe ngakho kula mazwi eNkosi: UJesu wathi, ‘Mina nginguMalusi Omuhle. Izimvu ziyalizwa izwi laKhe, futhi ubiza ezakhe izimvu ngamagama aziholele ngaphandle.’”

14Izimfihlakalo Zezulu 724: “INkosi ikhona phakathi kothando nothando, kodwa hhayi ngaphakathi kokholo oluhlukanisiwe [othandweni nothando]. Bhekafuthi I-Arcana Coelestia 3263:2: “Mayelana neBandla leNkosi likamoya, kufanele kuqashelwe ukuthi likhona emhlabeni wonke, ngoba alipheleli kulabo abaneZwi futhi abanolwazi lweZwi ngeNkosi namanye amaqiniso okholo. Likhona futhi phakathi kwalabo abangenalo iZwi ngakho-ke abayazi nhlobo iNkosi, futhi ngenxa yalokho abanalo ulwazi lwanoma yimaphi amaqiniso okholo…. Ngokuba phakathi kwalabo bantu baningi abazi ngokubona ukuthi kukhona uNkulunkulu oyedwa, ukuthi udale futhi ulondoloza zonke izinto; futhi futhi, ukuthi ungumthombo wakho konke okuhle, futhi ngenxa yalokho kwakho konke okuyiqiniso; nokuthi ukuba ngumfanekiso waKhe kwenza umuntu abusiswe. Futhi ngaphezu kwalokho, baphila ngokuvumelana nenkolo yabo, othandweni ngalowo Nkulunkulu nothando ngomakhelwane. Ngothando lokuhle benza imisebenzi yothando, futhi ngokuthanda iqiniso bakhonza uMuntu oPhakeme. Abantu abanjalo phakathi kwabezizwe basonta eBandleni leNkosi likamoya. Futhi nakuba bengayazi iNkosi ngesikhathi besezweni, nokho phakathi kwabo banokukhulekelwa nokuvuma okungokoqobo Ngaye lapho kukhona okuhle phakathi kwabo, ngoba uJehova ukhona phakathi kwakho konke okuhle. Ngalesi sizathu, bayayivuma iNkosi empilweni elandelayo ngaphandle kobunzima.”

15I-Apocalypse Yembulwa 796:2: “Ukuvuma nokukhonza kweNkosi, nokufundwa kweZwi, kubangela ubukhona beNkosi; kodwa laba ababili kanye nempilo ngokwemiyalo yaKhe basebenzelana naye.” Bhekafuthi Nomshado Wasezulwini 72: “Zimbili izinto ezakha ibandla kanjalo nezulu kumuntu: iqiniso lokukholwa kanye nokulunga kwempilo. Iqiniso lokukholwa liletha ubukhona beNkosi, futhi ubuhle bempilo ngokuhambisana namaqiniso okholo buletha ukusebenzelana Naye.”

16I-Apocalypse Ichazwe 433:2: “Ukuthanda iNkosi akukhona nje ukuyithanda njengokungathi ungumuntu, kodwa ukuphila ngokuvumelana nemiyalo yayo.” Bhekafuthi I-Apocalypse Ichazwe 981: “Ukuthanda iNkosi kusho uthando noma uthando lokwenza imiyalo Yakhe, ngaleyo ndlela uthando lokugcina imiyalo yeDicalogue. Ngokuba uma abantu bengaluthandi uthando noma uthando bekugcina futhi bakwenze kuze kube manje, bayayithanda iNkosi, ngoba bayaqaphela ukuthi le miyalo iNkosi inabo."

17I-Apocalypse Ichazwe 1099:3: “Ukuthanda iNkosi akusho ukuyithanda Yena njengoMuntu kuphela, ngoba uthando olunjalo, ngokwalo, aluhlanganisi abantu nezulu. Kunalokho, uthando lokulunga kobuNkulunkulu neqiniso laphezulu, okuyiNkosi esezulwini nasebandleni, luhlanganisa abantu nezulu. Laba ababili [ubuhle baphezulu neqiniso laphezulu] abathandi ngokubazi, ukucabanga ngabo, ukuqonda, nokukhuluma ngabo, kodwa ngokuvuma nokubenza ngenxa yesizathu sokuthi bayalwa yiNkosi, futhi kanjalo ngenxa yokuthi bayalwa. sebenzisa.” Bhekafuthi I-Apocalypse Ichazwe 433:2: “Bayayithanda iNkosi eyenza futhi igcine imiyalo Yayo namazwi ngoba imiyalo Yayo namazwi afanekisela amaqiniso angcwele, futhi lonke iqiniso laphezulu liphuma Kuye, futhi lokho okuphuma Kuye kunguYe uqobo.” Bhekafuthi Inkolo YamaKristu Yeqiniso 387:6: “Intando noma ukushayela empeleni kuwuhlobo lwesenzo, njengoba kuwukulwela njalo ukwenza okuthile, okuthi ngaphansi kwezimo ezifanele kube isenzo sangaphandle. Ngakho-ke, bonke abantu abahlakaniphile bathatha izenzo zangaphakathi zokushayela noma zizofana ngokuphelele nezenzo zangaphandle (ngoba yileyo ndlela uNkulunkulu azithatha ngayo), inqobo nje uma kungekho ukwehluleka ukwenza okuthile lapho ithuba livela.”

18Inkolo YeQiniso yobuKhrestu 725: “Amaqiniso ahlobene nokholo aletha ukuba khona kweNkosi, futhi okuhle kothando kanye nokholo kuyasebenzisana ukuze kulethe ukuhlanganyela neNkosi.”

19Inkolo YeQiniso yobuKhrestu 329: “Lapho umuntu egwema okubi njengokuyalwa eNcwadini YezoMbuso, kugeleza uthando nothando. Lokhu kubonakala emazwini eNkosi kuJohane: 'UJesu wathi, Lowo onemiyalo Yami futhi ayigcine, nguyena ongithandayo futhi ongithandayo. abangithandayo bayakuthandwa nguBaba; futhi ngizomthanda, futhi ngizozibonakalisa kuye: futhi Sizokwenza indawo yethu yokuhlala kuye.Johane 14:21, 23). Ngokuthi 'imiyalo' lapha imiyalo yeDikaloji iqondiswe ikakhulukazi, okungukuthi ububi akumelwe benziwe noma bukhanukelwe, nokuthi uthando lomuntu kuNkulunkulu nothando lukaNkulunkulu kumuntu lulandela njengokuhle okulandelayo lapho okubi. iyasuswa.”

20I-Arcana Coelestia 10738:1-3: “INkosi [uJesu Kristu] ifundisa ukuthi uBaba futhi bamunye, ukuthi uBaba ukuYe futhi Yena ukuYise, ukuthi noma ubani ombonayo ubona uBaba, futhi lowo okholwa nguye ukholwa nguBaba futhi uyamazi, ukuthi uMthetheleli, lowo ambiza ngokuthi uMoya weqiniso kanye noMoya oNgcwele, uphuma kuYe futhi akakhulumi okuphuma Kuye, kodwa uvela kuYe, okuyikhona okuhunyushwa ngakho ukuqhubeka kwaphezulu.”

21Izimfihlakalo Zezulu 1581: “Lapho ububi buqedwa, khona-ke okuhle kuphuma eNkosini.” Bhekafuthi Izimfihlakalo Zezulu 6325: “Impilo egcwele ubuhle igeleza ivela eNkosini, futhi impilo egcwele ububi igeleza ivela esihogweni…. Uma abantu bekukholelwa lokhu, ububi angeke bunamathele kubo noma bamukelwe yibona njengobubo ngoba bayazi ukuthi akuveli kubo ngokwabo kodwa esihogweni. Lapho lokhu kuyisimo sabo, ukuthula banganikwa, ngoba bathembele kuJehova kuphela.” Bhekafuthi Inkolo YeQiniso yobuKhrestu 123[5]: “Ukunqoba kweNkosi isihogo kuhloswe ngokuthulisa kwaYo ulwandle ngokuthi ‘Thula, thula,” ngoba lapha, njengakwezinye izindawo eziningi, ‘ulwandle’ lufanekisela isihogo. Ngendlela efanayo, namuhla uJehova ulwa nesihogo kuwo wonke umuntu ozalwa kabusha.”

22Ambulo sAmbuliwe 17: “Amaqiniso aqala ngesikhathi, kodwa awaqali ekugcineni…. Ngokuba ukuhlala endlini kuqala ekugcineni, futhi okokuqala ngesikhathi isisekelo. Futhi, ukusetshenziswa kuqala ekugcineni, nolwazi kuqala ngokuhamba kwesikhathi. Ngokufanayo, owokuqala ekugcineni lapho kutshalwa isihlahla [sezithelo] isithelo, kodwa amagatsha namaqabunga kuqala ngokuhamba kwesikhathi.” Bhekafuthi Inkolo YeQiniso yobuKhrestu 336: “Iqiniso lokukholwa liqala ngokuhamba kwesikhathi, kepha okuhle kwesisa kuqala ekugcineni." Bhekafuthi Inkolo YeQiniso yobuKhrestu 406: “Okokuqala ekugcineni yilokho okubheka zonke izinto. Kufana nokwakha indlu; kuqala isisekelo kumele sibekwe; kodwa isisekelo kumelwe sibe sendlu, futhi indlu ibe yindawo yokuhlala.”

23I-Arcana Coelestia 8403:2 “Labo abangafundiswanga ngokuzalwa kabusha bacabanga ukuthi abantu bangavuselelwa ngaphandle kwesilingo; futhi abanye bakholelwa ukuthi abantu baye bazalwa kabusha lapho bebhekene nesilingo esisodwa. Kodwa makwazeke ukuthi ngaphandle kwesilingo akekho ozalwa kabusha, futhi izilingo eziningi zilandelana. Isizathu siwukuthi ukuzalwa kabusha kwenzeka kuze kube sekugcineni ukuze impilo endala ife, futhi ukuphila okusha kwasezulwini kucatshangelwe, okubonisa ukuthi kumelwe kuliwe, ngoba ukuphila okudala [okudala] kuyamelana, futhi akuthandi. ukucinywa, nempilo entsha [intando entsha] ayinakungena ngaphandle kwalapho impilo endala [intando endala] icishiwe. Ngakho-ke kusobala ukuthi kunempi nhlangothi zombili, futhi le mpi ishubile, ngoba ingeyokuphila konke.”

Од делата на Сведенборг

 

Apocalypse Explained #638

Проучи го овој пасус

  
/ 1232  
  

638. Verse 4. These are the two olive trees and the two lampstands, signifies the good of love to the Lord and of charity towards the neighbor, and the truth of doctrine and of faith from which are heaven and the church. This is evident from the signification of an "olive yard," "olive tree," and "olive," as being, in a broad sense, the Lord's celestial kingdom and thus the celestial church; which is distinguished from other churches in this, that those from whom that church exists are in love to the Lord and in love towards the neighbor. This is why "olive tree" and "olive" signify each of these loves, that is, the good of each love. (That "olive tree" and "olive" signify that church, or those goods of the church, will be seen in what follows.) This is evident also from the signification of a "lampstand," as being in a broad sense the Lord's spiritual kingdom, and thus the spiritual church, and as the chief thing of that church is truth of doctrine and truth of faith, so these also are signified by the "lampstands." (That this is the meaning of a "lamp stand" in the spiritual sense, see above, n. 62)

[2] It is said that "the two witnesses are the two olive trees and the two lamp stands" (which yet are four), because "two" signifies conjunction and thence a one. For there are two things that make a one, namely, good and truth; good is not good except it be from truth, and truth is not truth except it be from good; consequently it is only when these two make a one that they have being and existence. This conjunction into one is called the heavenly marriage, and heaven and the church are from that marriage. It is similar with the celestial good, which is signified by "the two olive trees," and with the spiritual good, which is signified by "the two lampstands." For the good in the Lord's celestial kingdom is the good of love to the Lord, and the truth of that good is called the good of love towards a brother and companion; while the good in the Lord's spiritual kingdom is the good of charity towards the neighbor, and the truth of that good is called the good of faith. But a just idea of these things can scarcely be had unless it is known what celestial good is, and what spiritual good is, and what the difference between them is. This makes clear why it is that "the two witnesses" are called "two olive trees and two lampstands." (That "two" signifies conjunction into one, or the heavenly marriage, see above, n. 532, at the end .)

[3] An "olive tree" signifies the celestial church, because "trees" in general signify perceptions and knowledges, and every church is a church from the knowledges of truth and good, and according to their perception; and "oil" signifies the good of love (See above, n. 375); so an "olive yard" and "olive tree" signify the church in which that good reigns. There are three trees that especially signify the church, namely, the "olive tree," the "vine," and the "fig tree," the "olive tree" signifying the celestial church, "the vine" the spiritual church, and the "fig tree" the external, celestial and spiritual church.

[4] That such is the signification of "the two olive trees and the two lampstands" anyone can see and conclude from this, that they are called "witnesses," and thus are what bear witness of the Lord, that is, acknowledge and confess Him; also from what is said of them in what follows, that "the beast killed them," and afterwards that "the spirit of life from God entered into them," which could not be said of olive trees and lampstands, unless these signified such things as are from the Lord with the angels of heaven and with the men of the church, and bear witness of the Lord, that is, cause angels and men to bear witness of Him. For angels and men cannot from themselves bear witness of the Lord, but the good and truth that are with them from the Lord do this, that is, the Lord Himself from His good and truth with them.

[5] In many passages in the Word gardens and forests, also olive yards and vineyards and also trees of many kinds, as the olive tree, the vine, the fig tree, the cedar, the poplar, and the oak are mentioned; but no one has known heretofore that each of these signifies something spiritual belonging to heaven and the church, except that a "vineyard" signifies the church; but not only does a "vineyard" signify the church but also an "olive yard," and a "forest of cedar" or "Lebanon," and even trees, such as the "olive tree," the "vine," the "fig tree," the "cedar;" and it is because these signify the church and the spiritual things belonging thereto that they are so often mentioned in the Word.

[6] In respect to gardens and forests: "gardens or paradises" signify in particular the intelligence and wisdom which the men of the church have; and "forests or groves" signify the intelligence of the natural man, which regarded in itself is knowledge serviceable to the intelligence of the spiritual man; but an "olive yard" and "vineyard" signify the church, "olive yard" the celestial church, or the church that is in the good of love to the Lord, and "vineyard" the spiritual church, or the church that is in the good of charity towards the neighbor, and thence in the truths of faith. The "olive" and "vine" have a like signification; and this because "oil" signifies the good of love to the Lord, and "wine" the good of charity towards the neighbor and the good of faith; while a "fig tree" signifies the church both celestial and spiritual, but external. These things have these significations from representatives in the spiritual world, and thus from correspondence; for in the inmost heaven, where the Lord's celestial kingdom is, and where love to the Lord reigns, the paradises and forests consist of olive yards and fig trees; but in the second heaven they consist of vineyards and many kinds of fruit bearing trees; in like manner in the lowest heaven, but with the difference that in this heaven the trees are not so noble. Such things exist in the heavens, because they correspond to the wisdom, intelligence, love, charity, and faith of the angels who are in those heavens. From this it can now be seen why "the witnesses" are called "olive trees," namely, because "olive trees" mean all who constitute the Lord's celestial church, that is, who are in the good of love to the Lord, and in the good of love towards a brother and companion.

[7] That such is the signification in the Word of "olive yards," "olive trees," and "olives," can be seen from the following passages. In Zechariah:

Two olive trees near the lampstand, one on the right side of the bowl and the other near its left side; and two olive berries; these are the two sons of the olive tree standing by the Lord of the whole earth (Zechariah 4:3, 11, 12, 14).

This treats of the foundation of the house or temple by Zerubbabel; and the "house" or "temple" signifies the church, therefore a "lampstand" was seen by the prophet, and "near it two olive trees," almost the same as what was seen by John here in Revelation; and the "two olive trees" and "olive berries" signify celestial goods, which are the goods of love to the Lord and of love towards a brother and companion; the former good is signified by "the olive tree seen at the right side of the bowl," and the latter by "the olive tree seen near the left side." The truths of this good are meant by "the sons of the olive tree standing by the Lord of the whole earth," "to stand by Him" signifying to be and to exist from Him.

[8] Because these goods are signified by "olive trees":

The cherubim in the midst of the house or temple were made of olive wood, likewise the doors to the adytum, and the door posts (1 Kings 6:23-33).

For the "cherubim," as well as the doors and posts to the adytum of the temple, signified the guard that there be no approach to the Lord except through the good of love; the "adytum" signified where the Lord is, and "olive wood" the good of love, because "the olive yard," "the olive tree," and "the olive" signify the celestial things that are of love.

[9] Because "the olive yard" and "the olive tree" signified a church that is in love to the Lord:

The oil of holiness with which all the holy things of the church were anointed was made of olive oil and spices mixed with it (Exodus 30:23, 24).

For all things of the church are holy Divine things just so far as they are derived from love to the Lord; therefore by means of that oil a representation of the Lord and of heaven and the church was established. (See an explanation of these things in Arcana Coelestia.)

[10] For the same reason:

Pure olive oil was beaten for the light in the Tent of meeting, which was lighted up every evening (Exodus 27:20; Leviticus 24:2).

That "light" or the "lamp stand" there signified the Lord's spiritual church, and the "fire" kindled in the lamps signified spiritual love, which is love towards the neighbor; the "pure olive oil beaten" from which was the fire has a similar signification (respecting which see Arcana Coelestia on that passage).

[11] That "olive tree" and "olive" signify the good of love is evident also from the following passages. In Hosea:

I will be as the dew unto Israel; he shall blossom as the lily, and he shall infix his roots as Lebanon; his branches shall spread; and his honor shall be as that of the olive, and his odor as that of Lebanon (Hosea 14:5, 6).

This is said of the spiritual church, which is signified by "Israel;" "to be to him as the dew" signifies the existence and spiritual new birth of that church; the first state of its new birth or regeneration is signified by "he shall blossom as the lily," "lily" signifying the blossoming that precedes the fruit; the second state of regeneration is signified by "he shall infix his roots," which state is its existence in the natural, for there the roots are fixed; the third state is signified by "his branches shall spread," which signifies the multiplication of knowledges and of cognitions; the fifth 1 state, which is the state of fruit bearing, is signified by "his honor shall be as that of the olive," the "olive" signifying the good of love, of which "honor" is predicated (that "honor" is predicated of the good of love, see above, n. 288, 345); and the sixth 2 state, which is the state of intelligence and wisdom, is signified by "his odor as that of Lebanon," "odor" signifying perception, and "Lebanon" rationality, from which are intelligence and wisdom.

[12] In David:

I am like a green olive tree in the house of God; I trust in the mercy of God for an age and forever (Psalms 52:8).

It is said "like a green olive tree in the house of God," because a "green olive tree" signifies the good of love springing up by means of the truth of the Word; and the "house of God" signifies the church.

[13] In the same:

Thy wife shall be as the fruitful vine on the sides of thy house; thy sons like olive plants around thy tables; thus shall the man be blessed that feareth Jehovah (Psalms 128:3, 4).

In the natural sense, which is the sense of the letter, this refers to a wife and sons, and the enjoyments arising from marriage and prolification, but in the internal sense, which is the sense of the spirit of the Word, "wife" signifies the affection of truth, and "sons" the truths themselves springing therefrom; for every truth in which there is life is born from the affection of truth; and because a "wife" signifies that affection she is compared to a fruitful vine, since a "vine" signifies the church, and a "fruitful vine" the church in respect to the affection of truth. A "house" signifies the spiritual mind, and its "sides" signify all things in the natural man; "sons" signify the truths that are born from that spiritual affection, and these are compared to "olive plants," because through truths the goods of love and charity, which are olive trees, are brought forth; "around the tables" signifies the enjoyments arising from spiritual appropriation and nourishment.

[14] In Moses:

It shall be when Jehovah thy God hath brought thee into the land, He shall give thee great and good cities which thou buildedst not, and houses full of every good thing which thou filledst not, and cisterns hewn out which thou hewedst not, vineyards and olive yards which thou plantedst not (Deuteronomy 6:10, 11).

The meaning of these words in the spiritual sense is altogether different from their meaning in the historical sense; for in the spiritual sense "the land of Canaan," into which they were to be brought, signifies the church; therefore "cities," "houses," "cisterns," "vineyards," and "olive yards" signify such things as belong to the church; "great and good cities" signify the doctrinals, which teach the goods of love and charity; "houses full of every good thing" signify all things of wisdom; "cisterns hewn out" signify all things of intelligence in the natural man, which are cognitions and knowledges; "vineyards and olive yards" signify all things of the church in respect to truths and goods.

[15] It is related of Noah:

That he sent forth a dove out of the ark, which returned to him about the time of evening, bearing in its mouth the leaf of an olive plucked off, so that he knew that the waters were abated (Genesis 8:10, 11).

This describes in the spiritual sense the regeneration of the man of the church, signified by "Noah and his sons;" here the "dove" sent out a second time signifies the second successive state, which is the state when, falsities having been removed, spiritual good begins to spring forth through truths; for a "leaf" signifies truth, and "olive" the good springing forth therefrom, and "waters" signify falsities. (This may be seen more fully explained in Arcana Coelestia 870-892.)

[16] In Zechariah:

His feet shall stand in that day upon the Mount of Olives, which is before the faces of Jerusalem on the east; and the Mount of Olives shall be cloven asunder, a part thereof toward the east and toward the sea with a valley exceeding great, and a part of the mountain shall withdraw toward the north, and a part of it toward the south (Zechariah 14:4).

What this signifies has been explained above n. 405, where it was shown that "the Mount of Olives" signifies the Divine love. For the Mount of Olives was on the east of Jerusalem, and "Jerusalem" signifies the church in respect to doctrine; and every church and every truth of doctrine is illuminated and receives light from the Lord in the east; and the east in heaven is where the Lord appears as a sun; and as the "sun" signifies the Divine love, so the "east" and "the Mount of Olives," which was on the east of Jerusalem, have the same signification. Because that mountain, as has been said, signified the Lord's Divine love, the Lord was accustomed to stay on it, as in the Gospels:

That Jesus every day was teaching in the temple, and every night He went out and lodged in the mount that is called the Mount of Olives (Luke 21:37; 22:39; John 8:1);

That upon that mountain He spoke with His disciples about the Last Judgment (Matthew 24:3, et seq.; Mark 13:3, et seq.);

And that He went therefrom to Jerusalem and suffered; besides many other things (Matthew 21:1; 26:30; Mark 11:1; 14:26; Luke 19:29, 37; 21:37; 22:39; John 8:1).

All these things took place because "the Mount of Olives" signified the Divine love; and things significative, because they were representative of heaven and the church, were what at that time conjoined the Lord with heaven and the world. Moreover, the angels of the inmost or third heaven dwell in the east upon mountains, where olive trees abound more than all other trees.

[17] In Jeremiah:

Jehovah called thy name a green olive tree, beautiful with fruit of form; at the voice of a great tumult He hath kindled a fire upon it, and they have broken its branches; for Jehovah of Hosts, who planted thee, hath spoken evil against thee, because of the wickedness of the house of Israel and of the house of Judah (Jeremiah 11:16, 17).

Here the house of Judah and Israel is called "a green olive tree, beautiful with fruit of form," because "the olive tree" and its "fruit" signify the good of love, and "green" and "beautiful in form" signify the truth of that good, from which comes intelligence; for "the house of Judah" signifies the church in respect to the good of love, and "the house of Israel" the church in respect to the truth of that good; "to call its name" signifies its quality; the destruction and vastation of that church by the love of evil is described by "Jehovah hath kindled a fire upon it, and hath broken its branches," "fire" signifying the love of evil, and "branches" truths, which are said "to be broken" when they perish by reason of that love. This is attributed to Jehovah because of the appearance that all evil of punishment 3 seems to be from God, because He is omnipotent and does not avert it; for it is not known that to avert the evil of punishment would be contrary to order, for if it were averted evil would increase until there would be no good remaining.

[18] In Isaiah:

So shall it be in the midst of the land, in the midst of the peoples, as the beating of an olive tree, as the gleanings when the vintage is done (Isaiah 24:13).

This, too, is said of the vastation of the church in respect to celestial good, and in respect to spiritual good; celestial good is the good of love to the Lord, and spiritual good is in its essence truth from that good; celestial good is signified by the "olive tree," and spiritual good which is the truth from celestial good is signified by the "vintage;" vastation is signified by the "beating" and "gleanings" after the consummation.

[19] In Moses:

Thou shalt plant vineyards and cultivate them, but the wine thou shalt not drink, for the worm shall devour it; thou shalt have olive trees in all thy border, but thou shalt not anoint thee with the oil, because thy olive shall be shaken off (Deuteronomy 28:39, 40).

A "vineyard" signifies the spiritual church, and an "olive tree" the celestial church, so a "vineyard" signifies also the truth of the church, and an "olive tree" its good; therefore "to plant a vineyard and cultivate it and not drink the wine" signifies that although the church is established and truths of doctrine are taught, still truths will neither affect nor perfect, "wine" signifying the truth of doctrine; "for the worm shall devour it" signifies that falsities will destroy; "thou shalt have olive trees in all thy border" signifies that there will be the goods of love from the Lord through the Word and preachings from the Word throughout the church; "not to anoint with oil" signifies no enjoyment, nevertheless, of any good, or any joy therefrom; "thy olive shall be shaken off" signifies that that good will perish. This has reference to the curse if they should worship other gods, and should not keep the statutes and judgments.

[20] In Micah:

Thou shalt tread the olive but shalt not anoint thee with oil, and the new wine but thou shalt not drink wine (Mic. Micah 6:15).

In Amos:

I have smitten with blasting and mildew your many gardens and your vineyards; and the palmerworm hath devoured your fig trees and your olive trees; yet have ye not returned unto Me (Amos 4:9).

"Gardens" signify such things as belong to spiritual intelligence; "blasting and mildew" signify evil and falsity in what is most external, or from the corporeal-sensual; "vineyards" signify the spiritual or interior truths of the church; "fig trees" exterior goods and truths, which are also called moral; but "olive trees" the goods of the church; and the "palmerworm" signifies falsity destroying good.

[21] In Habakkuk:

The fig tree shall not blossom, neither shall there be produce on the vines, the labor of the olive yard shall dissemble, and the field shall yield no food (Habakkuk 3:17).

Here, too, the "fig tree" signifies the externals of the church, "vines" its internals; the "olive yard" its goods; and the "field" the church itself with man.

[22] In the first book of Samuel:

The king shall take your fields and your vineyards and your olive yards, and shall give them to his servants (1 Samuel 8:14).

Here, too, "fields," "vineyards," and "olive yards" have the same signification. The right of the king is here treated of, by which is meant and described the dominion of the natural man over the spiritual, namely, that it will destroy all the truths and goods of the church, and make them serve the natural man, and thus evils and falsities.

[23] In the book of Judges:

Jotham said unto the citizens of Shechem, who had made Abimelech king, The trees went forth to anoint a king over them, and they said unto the olive tree, Reign thou over us. But the olive tree said unto them, Shall I make my fatness to cease, which God and men honor in me, and go to move myself over the trees? And the trees said to the fig tree, Come thou, reign over us. But the fig tree said unto them, Shall I make my sweetness to cease, and my good produce; and go to move myself over the trees? And the trees said unto the vine, Come thou, reign over us. But the vine said unto them, Shall I cause my new wine to cease, that maketh glad God and men, and go to move myself over the trees? And all the trees said unto the thorn bush, Come thou, reign over us. And the thorn bush said unto the trees, If in truth ye anoint me for a king over you, come and put your trust in my shadow, but if not, let anger 4 go out from the thorn bush and devour the cedars of Lebanon (Judges 9:7-15).

These words of Jotham signify that the citizens of Shechem were not willing to have celestial good, which is the "olive tree," nor the truth of that good, which is the "vine," nor moral good, that is, external celestial and spiritual good, which is the "fig tree," to reign over them, but the evil of falsity, which appeared to them as good, which is the "thorn bush;" the fire from this is the evil of lust; the "cedars of Lebanon" are things rational which are from truths. From the passages quoted above it can be seen that in most places the olive tree and the vineyard are mentioned together, which is done because of the marriage of good and truth in every particular of the Word; for "olive tree" and "oil" signify the good of the church, and "vineyard" and "wine" the truth of that good. (That "oil" signifies the good of love, and the delight of heaven therefrom, may be seen above, n. 375; and that "wine" signifies the good of charity and truth of faith, n. 376)

Фусноти:

1. The Latin has "fifth" for "fourth."

2. The Latin has "sixth" for "fifth."

3. The Latin has "almost" for "of punishment;" "paene" for "poenae."

4. The Hebrew has "fire," as is also found in Arcana Coelestia 9277.

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.