Komentar

 

Remissio Loop

Po Jared Buss (Strojno prevedeno u Latina)

heart

Quid est, veniam postulare Dominum?

Semper nobis dimittit? An sponte nobis ignoscit? Si facit, quare? Et certe quid sibi vult ignosci?

Videamus quid de ea Scriptura dicat.

Unum est quod tibi nuntiatum est veniam Domini quaerere. Hic ponuntur duo exempla.

Et adolebit ea sacerdos super altare : incensum est Domino : rogabitque pro peccato suo, et dimittetur ei. (Leviticus 4:35)

- "Hoc modo, ergo, ora…. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.Matthaeus 6:9-12)

Secundo, satis clarum est nos remitti ad ignoscendum;

— « Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum, dimittet vobis et Pater vester caelestis. Quod si non dimiseritis hominibus, nec Pater vester dimittet vobis peccata vestra. (Matthaeus 6:14, 15)

- "Et iratus dominus eius, tradidit eum tortoribus, donec redderet omnia quae sibi debentur. Sic et Pater meus coelestis faciet vobis, si unusquisque vestrum ex corde suo non dimiserit fratri suo delicta sua.Matthaeus 18:34, 35)

- "Nolite iudicare, et non iudicabimini; Nolite condemnare, et non condemnabimini. Dimittite, et dimittetur vobis.Luca 6:37)

Tertio apparet quod paratus est Dominus ad ignoscendum.

— « Quoniam tu, Domine, bonus et promptus ad ignoscendum, et copiosa misericordia omnibus invocantibus te. (Psalms 86:5)

- "Ideo dico vobis, remittuntur ei peccata multa, quia dilexit multum. Cui autem minus dimittitur, minus diligit.Luca 7:47)

- "Et cum coepisset rationem ponere, oblatus est ei unus qui debebat decem milia talenta. Misertus autem dominus servi illius, dimisit eum, et debitum dimisit ei.Matthaeus 18:24, 27)

- "Et cum venissent in locum qui vocatur Calvariae, ibi crucifixerunt eum et latrones, unum a dextris et alterum a sinistris. Jesus autem dicebat : Pater, dimitte illis : non enim sciunt quid faciunt.Luca 23:33, 34)

Hic sunt quaedam doctrinae Ecclesiae Novae quae his bibliis innixa sunt.

1. Dominus tabellarium (quod est evangelium pro omnibus nobis) non tenet. Vide hoc excerptum ex Vera Christiana Religione;

"Dominus, quia ipsa misericordia remittit omnibus peccata sua, et ne unum quidem ex illis tenet contra hominem; dicit enim Dominus, "Nescio quid faciunt" (sed tamen hoc non significat peccata. abolentur: nam cum petrus toties dimittat fratri suo delicta, num toties septies, dixit Dominus: "Non usque septies, dico tibi, sed usque ad septuagies septies"; (Matthaeus 18:21-22). Quid ergo Dominus non faciet?Vera Christiana Religio 539)

2. Venia est processus. De eo potes cogitare ansam. Duo sunt gradus: "volens ignoscere" et "venire ut ignoscatur". Haec bene descripta sunt in sequentibus locis ex duobus operibus theologicis theologicis;

« Plerique intra Ecclesiam putant remissionem peccatorum involvi abstergere et abluere, sicut sordes ab aqua, et post remissionem mundam et puram circumire homines; regnant imprimis apud illos, qui omnem salutem tribuunt; sed sciatur quod prorsus alius sit cum remissione peccatorum: Dominus cum Misericordia, remittit omnibus peccata eorum, sed usque non veniam, nisi homo sincere paeniteat, abstineat a malis. et postea vitam fidei et charitatis, ita ad finem vitae ejus: cum hoc fit, homo vitam spiritualem accipit a Domino, quae vocatur vita nova: tunc cum in hac nova vita, spectat mala sui. prior vita aversatur illa, et abominatur illa, mala ejus primum condonata sunt: nunc enim homo in veris et bonis a Domino tenetur, et a malis detinetur: inde patet quid remissio peccatorum. esse, neque intra horam, neque intra annum fieri. (Arcana Coelestia 9014:3)

"Alius error saeculi est, ut, peccata dimissa, etiam dimittantur. Sed quando haec propositio invertitur, fit veritas, scilicet quod, dimissis peccatis, dimittuntur etiam. Nam poenitentia praecedit remissionem, et sine paenitentia non est remissio…. Dominus remittit omnibus peccata sua. Non accusat aut imputat. Sed tamen illa peccata auferre non potest nisi secundum divinae providentiae leges.De Divina Providentia 280)

3. Non opus est veniam petere. (Exspecta, quid?) Hoc studium est. In oratione dominica, quam docuit Iesus, veniam oramus. Sed haec excerpta ex "Vera Christiana Religione" legite;

" Duae sunt obligationes uni post explorationem incumbentes, oratio et confessio. Orandum est ut Dominus misereatur, det potestatem resistendi malis, quorum quis poenitet, et inclinatio et affectio bene faciendi; quia sine ipso non potest homo aliquid facere.Johannes 15:5)…. Duplex est causa quare oratio non debet offerri coram Domino ad remissionem peccatorum. Primo, quia peccata non delentur, sed auferuntur; quod fit sicut homo postea ab illis desistit et novam vitam aggreditur. Sunt enim innumerabiles desideria sicut botrus circa omne malum; haec non momento auferri possunt, sed modo unum post alterum, sicut homo se patitur reformari et regenerari. Secunda causa est, quia Dominus, cum ipsa misericordia sit, peccata sua unicuique remittit, et ne unum quidem ex illis tenet.Vera Christiana Religio 539)

Quid ergo oremus? Satis subtilis est punctus. Quod in superiore loco video est quod non opus est orare de venia per se pro parte poenitentiae processu, cum in eo processu iam misericordiam precati sumus et potestatem emendandi. Haec sunt quae vere petimus cum veniam petimus. Rogans Dominum ut ignoscat nobis secundum apparentiam facit. Utilis exercitatio est, quare Dominus in littera Verbi mandaverit, sed veritas verior est, quod nunquam nisi in conspectu ejus remissi fuimus, et utrum veniamus ad nos veniamus necne. non ipsum.

Quoquo...

A Deo donatus semper actionem nostram implicavit. In veteri testamento populus ad sacrificia facienda. In Novo Testamento Iesus homines miratus est, docens se aliis ignoscendum esse multis temporibus. Et nunc hic videre possumus opus paenitentiae nostrum esse quod etiam ansam claudere necesse est.

Sic ima linea est, ut duae sint gradus remissionis a Domino: nostrum et Ipsius. Dominus semper nobis ignoscit. (Quod ad ipsum pertinet, numquam remissi sumus.) Sed revera non dimittuntur priusquam partem nostram processus agimus; Id est quod indulgentiam circum fasciam fluere sinit.

[Hic articulus ad usum accommodatus est ex praesentatione mensis Novembris anno 2023 a Rev. Iared Buss.].

Biblija

 

Lucas 20

Studija

   

1 Et factum est in una dierum, docente illo populum in templo, et evangelizante, convenerunt principes sacerdotum, et scribæ cum senioribus,

2 et aiunt dicentes ad illum : Dic nobis in qua potestate hæc facis ? aut quis est qui dedit tibi hanc potestatem ?

3 Respondens autem Jesus, dixit ad illos : Interrogabo vos et ego unum verbum. Respondete mihi :

4 baptismus Joannis de cælo erat, an ex hominibus ?

5 At illi cogitabant intra se, dicentes : Quia si dixerimus : De cælo, dicet : Quare ergo non credidistis illi ?

6 Si autem dixerimus : Ex hominibus, plebs universa lapidabit nos : certi sunt enim Joannem prophetam esse.

7 Et responderunt se nescire unde esset.

8 Et Jesus ait illis : Neque ego dico vobis in qua potestate hæc facio.

9 Cœpit autem dicere ad plebem parabolam hanc : Homo plantavit vineam, et locavit eam colonis : et ipse peregre fuit multis temporibus.

10 Et in tempore misit ad cultores servum, ut de fructu vineæ darent illi. Qui cæsum dimiserunt eum inanem.

11 Et addidit alterum servum mittere. Illi autem hunc quoque cædentes, et afficientes contumelia, dimiserunt inanem.

12 Et addidit tertium mittere : qui et illum vulnerantes ejecerunt.

13 Dixit autem dominus vineæ : Quid faciam ? Mittam filium meum dilectum : forsitan, cum hunc viderint, verebuntur.

14 Quem cum vidissent coloni, cogitaverunt intra se, dicentes : Hic est hæres, occidamus illum, ut nostra fiat hæreditas.

15 Et ejectum illum extra vineam, occiderunt. Quid ergo faciet illis dominus vineæ ?

16 veniet, et perdet colonos istos, et dabit vineam aliis. Quo audito, dixerunt illi : Absit.

17 Ille autem aspiciens eos, ait : Quid est ergo hoc quod scriptum est : Lapidem quem reprobaverunt ædificantes, hic factus est in caput anguli ?

18 Omnis qui ceciderit super illum lapidem, conquassabitur : super quem autem ceciderit, comminuet illum.

19 Et quærebant principes sacerdotum et scribæ mittere in illum manus illa hora, et timuerunt populum : cognoverunt enim quod ad ipsos dixerit similitudinem hanc.

20 Et observantes miserunt insidiatores, qui se justos simularent, ut caparent eum in sermone, ut traderent illum principatui, et potestati præsidis.

21 Et interrogaverunt eum, dicentes : Magister, scimus quia recte dicis et doces : et non accipis personam, sed viam Dei in veritate doces.

22 Licet nobis tributum dare Cæsari, an non ?

23 Considerans autem dolum illorum, dixit ad eos : Quid me tentatis ?

24 ostendite mihi denarium. Cujus habet imaginem et inscriptionem ? Respondentes dixerunt ei : Cæsaris.

25 Et ait illis : Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari : et quæ sunt Dei, Deo.

26 Et non potuerunt verbum ejus reprehendere coram plebe : et mirati in responso ejus, tacuerunt.

27 Accesserunt autem quidam sadducæorum, qui negant esse resurrectionem, et interrogaverunt eum,

28 dicentes : Magister, Moyses scripsit nobis : Si frater alicujus mortuus fuerit habens uxorem, et hic sine liberis fuerit, ut accipiat eam frater ejus uxorem, et suscitet semen fratri suo.

29 Septem ergo fratres erant : et primus accepit uxorem, et mortuus est sine filiis.

30 Et sequens accepit illam, et ipse mortuus est sine filio.

31 Et tertius accepit illam. Similiter et omnes septem, et non reliquerunt semen, et mortui sunt.

32 Novissime omnium mortua est et mulier.

33 In resurrectione ergo, cujus eorum erit uxor ? siquidem septem habuerunt eam uxorem.

34 Et ait illis Jesus : Filii hujus sæculi nubunt, et traduntur ad nuptias :

35 illi vero qui digni habebuntur sæculo illo, et resurrectione ex mortuis, neque nubent, neque ducent uxores :

36 neque enim ultra mori potuerunt : æquales enim angelis sunt, et filii sunt Dei, cum sint filii resurrectionis.

37 Quia vero resurgant mortui, et Moyses ostendit secus rubum, sicut dicit Dominum, Deum Abraham, et Deum Isaac, et Deum Jacob.

38 Deus autem non est mortuorum, sed vivorum : omnes enim vivunt ei.

39 Respondentes autem quidam scribarum, dixerunt ei : Magister, bene dixisti.

40 Et amplius non audebant eum quidquam interrogare.

41 Dixit autem ad illos : Quomodo dicunt Christum filium esse David ?

42 et ipse David dicit in libro Psalmorum : Dixit Dominus Domino meo : sede a dextris meis,

43 donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum.

44 David ergo Dominum illum vocat : et quomodo filius ejus est ?

45 Audiente autem omni populo, dixit discipulis suis :

46 Attendite a scribis, qui volunt ambulare in stolis, et amant salutationes in foro, et primas cathedras in synagogis, et primos discubitus in conviviis,

47 qui devorant domos viduarum, simulantes longam orationem : hi accipient damnationem majorem.